Όπως εξηγεί ο ίδιος, έγραψε το κομμάτι «μεταξύ σοβαρού και αστείου» αλλά και με «απέραντο σεβασμό και συμπόνια στα θύματα του κορωνοϊού.
Κύρια σημεία
- Ο κορωνοϊός πηγή μουσικής έμπνευσης για Έλληνα Μελβούρνης
- Έγραψε το τραγούδι ως αντίδοτο στις «στεναχώριες» της πανδημίας
- Μετανάστευσε στην Αυστραλία πριν τρία χρόνια
Στόχος είναι είναι να διασκεδάσει τον κόσμο, «για να ξεφύγουμε λίγο απ’τις στεναχώριες», που έφερε η πανδημία, λέει στο SBS Greek.
Παρόλες τις δυσκολίες που έχω περάσει κι εγώ, γιατί έχασα δικούς μου ανθρώπους στην Ελλάδα, τα νομίσματα έχουν δύο όψεις.
«Mου ήρθε ξαφνικά [η έμπνευση] σαν να κοροϊδεύω το κακό, όχι τους ανθρώπους, για το όνομα του Θεού, και μου βγήκε αυτό το τραγούδι έτσι απλά και όμορφα».
Το ρεφραίν, που τραγουδάει και acapella στη διάρκεια της συνέντευξης έχει ως εξής, και είναι αφιερωμένο στην ή στον σύντροφο με τους οποίους ένας ιός έμελλε να μας φέρει πιο κοντά λόγω lockdown.
Δεν σε μάζευε στο σπίτι ούτε κι ο Θεός ας είν καλά ο κορωνοϊός.
«Πλάκα-πλάκα καλά που μας κλείσανε μέσα και μαθαίνουμε καλύτερα τις γυναίκες/τους άντρες μας.
“Παρά τα άσχημα, ότι παραγνωρίζεσαι, είχε και τα καλά της η κλεισούρα», εξηγεί για το νόημα του τραγουδιού.
Lockdown...flashback
Μαρτυρίες Ελλήνων της Αυστραλίας για τα θετικά του... κορωνοϊού
Ο κ. Νικολάου εργάζεται ως μαραγκός αλλά ασχολείται και με τη μουσική, που συνεχίζει «συνοδοιπόρος» του από τότε που μετανάστευσε στην Αυστραλία πριν τρία χρόνια.
Γράφω πάρα πολλά τραγούδια, ακούω όλα τα είδη μουσικής, όμως με ωφελεί, η μόνη μου συντροφιά εδώ είναι η παλιά λαϊκή μουσική.
«Η εποχή του Καζαντζίδη, του Περπινιάδη, του Γαβαλά και πολλών άλλων που δεν τους ξέρει ο πολύς ο κόσμος.
Όμως εμένα μου δίνουν στοιχεία και όσο περνάει ο καιρός και τακτοποιούμαι στην Αυστραλία, καθαρίζει το μυαλό μου και φτιάχνω τραγούδια».
Από τις τελευταίες του δημιουργίες;
Ένα ζεϊμπέκικο για τον Έλληνα μετανάστη.
«Το ψωμί της ξενιτιάς είναι γλυκό έτσι το βλέπω εγώ. Αυτή η χώρα σου δίνει πολλά πράγματα αρκεί να είσαι εντάξει
«Και μακάρι όλα αυτά να τα ζούσαμε εκεί. Αλλά δεν γίνεται», λέει και μας αφήνει τραγουδώντας το ρεφραίν:
Αχ να ‘ταν όλοι στη γλυκιά πατρίδα να γυρίσουν και τα καλά της ξενιτιάς εκεί να τα αποκτήσουν
