Τι συνέβη στα 75 πρώτα χρόνια της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης;

Το βιβλίο με τίτλο «Σάρκα και οστά της μακρινής πατρίδας: Η ιστορία της Ελληνικής Ορθόδοξης Κοινότητας Μελβούρνης και Βικτώριας από την ίδρυσή της μέχρι το 1972» βασίστηκε σε πρωτογενείς πηγές όπως είπε στο SBS Greek η συγγραφέας του βιβλίου και ερευνήτρια Γεωργία Χαρπαντίδου

Το βιβλίο με τίτλο «Σάρκα και οστά της μακρινής πατρίδας: Η ιστορία της Ελληνικής Ορθόδοξης Κοινότητας Μελβούρνης και Βικτώριας από την ίδρυσή της μέχρι το 1972» βασίστηκε σε πρωτογενείς πηγές όπως είπε στο SBS Greek η συγγραφέας του βιβλίου και ερευνήτρια Γεωργία Χαρπαντίδου

Το βιβλίο με τίτλο «Σάρκα και οστά της μακρινής πατρίδας: Η ιστορία της Ελληνικής Ορθόδοξης Κοινότητας Μελβούρνης και Βικτώριας από την ίδρυσή της μέχρι το 1972» βασίστηκε σε πρωτογενείς πηγές όπως είπε στο SBS Greek η συγγραφέας του βιβλίου και ερευνήτρια Γεωργία Χαρπαντίδου


Η Ελληνική Κοινότητα Μελβούρνης (ΕΟΚΜΒ) στα 75 χρόνια ιστορίας που καλύπτει το βιβλίο (1897-1972), μετασχηματίστηκε από μια εννεαμελή εκκλησιαστική επιτροπή Ελλήνων μεταναστών με στόχο την ίδρυση και διαχείριση ενός ορθόδοξου ναού, σε μια εθελοντική συλλογική οργάνωση που διαχειριζόταν 7 ναούς και 23 απογευματινά σχολεία Ελληνικών με σχεδόν 2.000 μαθητές και μαθήτριες.

Η συγκεκριμένη μελέτη εξετάζει αυτή την περίοδο και τερματίζεται με την τελευταία θητεία του πρώην προέδρου το Οργανισμού, Δημήτρη Ελεφάντη, το 1972.

Η ΕΟΚΜΒ αποτελεί τον μακροβιότερο θεσμικό εκπρόσωπο της ελληνικής παροικίας στην Αυστραλία και αφορά μια μορφή τυπικής, οργανωμένης κοινωνικότητας των Ελλήνων μεταναστών όπως αυτή συγκροτήθηκε και λειτούργησε μέσα από μια εθελοντική, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, αυτοδιοικούμενη συσσωμάτωση.
Τα 75 πρώτα χρόνια της Ελληνικής Ορθόδοξης Κοινότητας Μελβούρνης και Βικτωρίας (ΕΟΚΜΒ) καλύπτει το βιβλίο με τίτλο «Σάρκα και οστά της μακρινής πατρίδας: Η ιστορία της Ελληνικής Ορθόδοξης Κοινότητας Μελβούρνης και Βικτώριας από την ίδρυσή της μέχρι το 1972» της Γεωργίας Χαρπαντίδου
Τα 75 πρώτα χρόνια της Ελληνικής Ορθόδοξης Κοινότητας Μελβούρνης και Βικτωρίας (ΕΟΚΜΒ) καλύπτει το βιβλίο με τίτλο «Σάρκα και οστά της μακρινής πατρίδας: Η ιστορία της Ελληνικής Ορθόδοξης Κοινότητας Μελβούρνης και Βικτώριας από την ίδρυσή της μέχρι το 1972» της Γεωργίας Χαρπαντίδου
Συγγραφέας του βιβλίου είναι η Τζουλιάνα (Γεωργία) Χαρπαντίδου, πτυχιούχος του Τμήματος Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεμιστήμιου που κάνει τη διδακτορική της διατριβή με θέμα την οργάνωση της ελληνικής Διασποράς στην Αυστραλία.


Όπως είπε στο SBS Greek, η συγκρότηση του έργου βασίστηκε στην έρευνα πρωτογενών πηγών όπως τα Πρακτικά και Αρχεία της Κοινότητας Μελβούρνης, τα αυστραλιανά Κρατικά Αρχεία, τα Αρχεία Δαρδάλη για την Ελληνική Διασπορά του Πανεπιστημίου La Trobe, τον ελληνόφωνο και αγγλόφωνο Τύπο της εποχής στην Αυστραλία, οι οποίες εμπλουτίστηκαν και συσχετίσθηκαν με την υπάρχουσα αγγλόφωνη και ελληνόφωνη βιβλιογραφία.
Έχουν γράψει για το βιβλίο:

Καθηγητής Γιώργος Αναγνώστου, Πρόγραμμα Νεοελληνικών Σπουδών, Πολιτειακό Πανεπιστήμιο Οχάιο

«Πέρα από την συνεισφορά του στην τοπική μνήμη όμως, το βιβλίο συμβάλλει ευρύτερα στον τρόπο που συλλογιζόμαστε το θέμα «συλλογική δράση» στην διασπορά. Καταδεικνύει ότι οι Κοινότητες στην Αυστραλία δεν αποτελούσαν γεωγραφικά μεμονωμένα φαινόμενα. Αντίθετα, διαμορφώθηκαν στα πλαίσια ενός δικτύου θεσμικών σχέσεων ανά τον κόσμο. 

To δίκτυο στην περίπτωσή της Κοινότητας κατά την διάρκεια της περιόδου υπό εξέταση περιλάμβανε την Ελληνική κυβέρνηση και τα Προξενεία της, την Εκκλησία της Ελλάδας, Ορθόδοξα Πατριαρχεία όπως το Οικουμενικό και των Ιεροσολύμων, και τις πολιτικές αρχές της Αυστραλίας.

Αυτή η γεωπολιτική τοποθέτηση διευρύνει την κατανόησης της διαμόρφωσης της παροικίας εμπλέκοντας το τοπικό (Μελβούρνη) με το διεθνικό (Ελλάδα), το παγκόσμιο (οικουμενική Ορθοδοξία), το διαπεριφερειακό (κοινότητες Μελβούρνης, Σύδνεϋ και άλλες) καθώς και το εθνικό (Αυστραλία).

Μία από τις πιο σημαντικές συμβολές του βιβλίου είναι η χαρτογράφηση των σχέσεων μεταξύ των εμπλεκομένων θεσμών, ο σαφής προσδιορισμός των επιδιώξεων του καθενός, οι τακτικές συμμαχίες, και ο αγώνας για ιδεολογική επικράτηση».
Το βιβλίο με τίτλο «Σάρκα και οστά της μακρινής πατρίδας: Η ιστορία της Ελληνικής Ορθόδοξης Κοινότητας Μελβούρνης και Βικτώριας από την ίδρυσή της μέχρι το 1972» βασίστηκε σε πρωτογενείς πηγές όπως είπε στο SBS Greek η συγγραφέας του βιβλίου και ερευνήτρια Γεωργία Χαρπαντίδου
Το βιβλίο με τίτλο «Σάρκα και οστά της μακρινής πατρίδας: Η ιστορία της Ελληνικής Ορθόδοξης Κοινότητας Μελβούρνης και Βικτώριας από την ίδρυσή της μέχρι το 1972» βασίστηκε σε πρωτογενείς πηγές όπως είπε στο SBS Greek η συγγραφέας του βιβλίου και ερευνήτρια Γεωργία Χαρπαντίδου
Δρ. Κωστής Καρπόζηλος, Διευθυντής Αρχείων Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας (ΑΣΚΙ)

«Η Ελληνική Κοινότητα Μελβούρνης αποτελεί σήμερα ένα από τα σημαντικότερα κέντρα της παγκόσμιας ελληνικής διασποράς.

Το βιβλίο αυτό παρακολουθεί την ιστορική της διαδρομή από την ίδρυσή της μέχρι το 1972, εστιάζοντας στις κοινωνικές, πολιτισμικές και οικονομικές συνθήκες που καθόρισαν τη μετανάστευση και εγκατάσταση χιλιάδων ανθρώπων από την Ελλάδα στην Αυστραλία.

Πρόκειται για μια ιστορία στην οποία η ανθρώπινη επιθυμία για ένα καλύτερο μέλλον συναντιέται με τις σκληρές πραγματικότητες της εκμετάλλευσης και του ρατσισμού, αλλά και μια ιστορία για το πώς οι άνθρωποι εν τέλει φτιάχνουν τον κόσμο που ονειρεύονται και τους αξίζει μέσα στις δύσκολες συνθήκες του παρόντος.

Η Ελληνική Ορθόδοξη Κοινότητα Μελβούρνης και Βικτώριας λειτούργησε ως το νήμα εκείνο που συνέδεε τις μνήμες και τα βιώματα της μακρινής πατρίδας με τις αναζητήσεις και τις προκλήσεις της ζωής στη νέα πατρίδα.

Η ιστορία της Κοινότητας είναι η ιστορία των χιλιάδων ανθρώπων που εργάστηκαν, μόχθησαν και πάλεψαν για τη θεμελίωση, ανάπτυξη και ευημερία της. Είναι η ιστορία όλων μας».

Δρ. Στέφανος Κατσικάς, αναπληρωτής Διευθυντής και Επίκουρος Καθηγητής Νέων Ελληνικών του Πανεπιστημίου Σικάγο

«Πρόκειται για μια εμπεριστατωμένη ανάλυση της ιστορίας της μετανάστευσης Ελλήνων στην Αυστραλία καθώς και της οργάνωσης κι εξέλιξης της ελληνικής Κοινότητας της Μελβούρνης και Βικτωρίας από τα τέλη του 19ου αιώνα έως το 1972, τεκμηριωμένης με πλούσιο αρχειακό υλικό και βασισμένης σ' ένα ευρύ φάσμα πρωτογενών και δευτερογενών πηγών».

Share