Οι ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας του Χονγκ Κονγκ, ανέκτησαν κατά τη διάρκεια της νύχτας τον έλεγχο του τοπικού κοινοβουλίου, στο οποίο είχαν εισβάλει νωρίτερα διαδηλωτές.
Οι διαδηλωτές κατέστρεψαν πορτρέτα και ζωγράφισαν γκράφιτι στους τοίχους.
Η αστυνομία έφτασε στην περιοχή με λεωφορεία και πήρε θέση την ώρα που περίπου χίλιοι διαδηλωτές περικύκλωναν το κτήριο του Νομοθετικού Συμβουλίου του Χονγκ Κονγκ στην καρδιά της οικονομικής συνοικίας.
Οι αστυνομικοί έκαναν χρήση δακρυγόνων που είχαν ως αποτέλεσμα την απομάκρυνση των διαδηλωτών - πολλές ώρες μετά την είσοδό τους στο κοινοβούλιο.
Πως απάντησε η κυβέρνηση του Χονγκ Κονγκ στα τελευταία επεισόδια
Μετά την απομάκρυνση των διαδηλωτών απ΄το κοινοβούλιο, η ηγέτιδα του Χονγκ Κονγκ Κάρι Λαμ σε έκτακτη συνέντευξη τύπου που παραχώρησε στις 4 τα ξημερώματα, τοπική ώρα, καταδίκασε τόσο τους διαδηλωτές που μπήκαν στο κοινοβούλιο, τις πράξεις βανδαλισμού εντός του κοινοβουλίου αλλά και τα οδοφράγματα στους δρόμους του Χονγκ Κονγκ που ύψωσαν ορισμένοι διαδηλωτές.
Τα τελευταία επεισόδια έρχονται ανήμερα της εικοστής δεύτερης επετείου της παράδοσης της κυριαρχίας της πόλης απ το Ηνωμένο Βασίλειο στη Κϊνα.
Ποιά η αιτία και ποιά η αφορμή των διαδηλώσεων
Τις τελευταίες εβδομάδες το Χονγκ Κονγκ είναι καζάνι που βράζει με εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων να πλυμμηρίζουν τους δρόμους σε τακτική βάση διαδηλώνοντας την αντίθεσή τους στο νομοσχέδιο το οποίο επιτρέπει την έκδοση υπόπτων στην ηπειρωτική Κίνα.
Ωστόσο, πολιτικοί αναλυτές πιστεύουν ότι το νομοσχέδιο αποτελεί την αφορμή για τις διαδηλώσεις ενώ η πραγματική αιτία βρίσκεται στο ότι η Κίνα προχωρά με αργά αλλά σταθερά βήματα στην διάβρωση των δικαιωμάτων των πολιτών του Χονγκ Κονγκ με απώτερο στόχο τον απόλυτο έλεχγο της πρώην Βρετανικής αποικίας.
Στις 15 Ιουνίου η ηγέτιδα του Χονγκ Κόνγκ Κάρι Λαμ – που πρόσκειται στη Κίνα - ανέστειλε το νομοσχέδιο χωρίς ωστόσο να το αποσύρει.
Οι κάτοικοι του Χονγκ Κόνγκ φαίνονται αποφασισμένοι να υπερασπιστούν τα δημοκρατικά τους δικαιώματα και να συνεχίσουν να απολαμβάνουν τις ελευθερίες που είχαν συνηθίσει στα 100 χρόνια Βρετανικής διακυβέρνησης.
