«Στις διεθνείς σχέσεις, η ιστορία του Πελοποννησιακού πολέμου, του Θουκυδίδη, διδάσκεται ως ένα απαραίτητο εγχειρίδιο για όσους θέλουν να έχουν μια βασική κατανόηση του πώς λειτουργεί η διεθνής πολιτική σκακιέρα».
«Ο Θουκυδίδης, αναφέρθηκε στον ανταγωνισμό ανάμεσα στην Αθήνα και τη Σπάρτη, τηρουμένων των αναλογιών, δύο υπερδυνάμεων της εποχής, και φυσικά περιγράφει πώς αυτός ο ανταγωνισμός… οδήγησε στον Πελοποννησιακό πόλεμο».
Πατώντας πάνω σε αυτό το συμπέρασμα του Θουκυδίδη, όπως σημείωσε ο κ. Λαουτίδης, ο καθηγητής του πανεπιστημίου Χάρβαρντ, GrahamAllison, έγραψε το βιβλίο που τιτλοφορείται DestinedForWar / CanAmericanAndChinaEscapeThucydides’ Trap.
«Ο Άλισον, ουσιαστικά δημιουργεί ένα επιχείρημα υποστηρίζοντας ότι αυτό είναι ένα ιστορικό φαινόμενο το οποίο επαναλαμβάνεται. Ο ανταγωνισμός ανάμεσα σε μία πάγια υπερδύναμη και μια ανερχόμενη υπερδύναμη, είναι μια ιστορική πραγματικότητα την οποία συναντάμε στη διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας, και αναφέρεται σε αρκετά ιστορικά επεισόδια, εκ των οποίων η πλειοψηφία αυτών κατέληξε σε πόλεμο».
«Επομένως, ο Άλισον θεωρεί ότι αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε σε μια μεταβατική περίοδο, όπου η αμερικανική ηγεμονία είναι τρωτή, η Κίνα προσπαθεί να ανέβει να ανταγωνιστεί τις ΗΠΑ, με απώτερο φυσικά σκοπό να βρεθεί στη θέση των ΗΠΑ. Κατά τη γνώμη του Άλισον αυτό έχει πολλές πιθανότητες να οδηγήσει σε αμερικανο-κινεζική σύγκρουση».
Ποιος, είναι συνεπώς, ο ρόλος της Αυστραλίας σε αυτήν την επικίνδυνη δυναμική που εξελίσσεται;
«Δε νομίζω, ότι θα γίνει από τη μία μέρα στην άλλη οποιαδήποτε πολεμική σύγκρουση…θα πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν μας, την ιστορική πραγματικότητα, τα διαφορετικά οπλοστάσια, τις διαφορετικές οικονομικές σχέσεις, την εξάρτηση που υπάρχει μέσα από τον ανταγωνισμό…»
«Όσον αφορά στην Αυστραλία… είναι συνδεδεμένη ιστορικά, πολιτισμικά και πολιτικά με αυτό που λέμε δυτικός κόσμος».
Ταυτόχρονα, ωστόσο, όπως επεσήμανε ο κ. Λαουτίδης, η Αυστραλία έχει μια ιδιαίτερη οικονομική έκθεση έως και εξάρτηση στην Κίνα, όπως μάλιστα αποδεικνύεται, εσχάτως, και με τον κορωνοϊό. Καλείται, επομένως, η Αυστραλία να συνδυάσει τις δύο αντίρροπες δυνάμεις.
Μία από τις προκλήσεις του μέλλοντος, σύμφωνα με τον κ. Λαουτίδη, θα είναι το πως η Κίνα, θα διατηρήσει την παρούσα οικονομική ανάπτυξη, με χαρακτηριστικά καπιταλισμού χωρίς να μετεξελιχθεί πολιτικά.
Εκεί, ίσως κρύβεται και το κλειδί του Αυστραλιανού ρόλου, διευκολύνοντας δηλαδή, μια διαδικασία εκδημοκρατισμού στην Κίνα, η οποία, εν τέλει, μπορεί να οδηγήσει και σε μία άλλη δυναμική τον ανταγωνισμό ΗΠΑ-Κίνας. Όπως, άλλωστε, σημειώνει ο κ. Λαουτίδης:
«Υπάρχει και ένα ακόμα επιχείρημα στις διεθνείς σχέσεις… οι δημοκρατίες σπάνια πηγαίνουν σε πόλεμο μεταξύ τους».
