با همه گیری کرونا، خشونت خانگی در سراسر دنیا افزایش یافته و به همین علت، سازمان بهداشت جهانی، خشونت خانگی را به عنوان "همه گیری پنهان" معرفی کرده است. این درحالی است که استرالیا نیز از این قاعده مستثنی نبوده و امسال آمار این معضل اجتماعی در این کشور افزایش چشمگیری داشته است.
ماریکا ریستیک یک از کسانی است که زندگی انسان ها را نجات می دهد.او دکتر یا پرستار نیست، بلکه مددکار اجتماعی مرکزی در ایالت کوئینزلند است که در خط مقدم بحرانی کار می کند که امسال همرا با کرونا، دنیا را به لرزه انداخت.
او می گوید: "خیلی چیزها را باید کنار گذاشت و به جای آن، زن ها و نیازهای آنها را در دستور کار قرار داد. ما از طریق تجربیات زنانی که موفق شدند با ما تماس بگیرند، پیچیدگی و حاد بودن خشونت خانگی و تاثیر کووید ۱۹ بر آن را به وضوح شاهد بودیم."
طبق یافته های انستیتوی جرم شناسی استرالیا در ماه جولای امسال، در دوران همه گیری کرونا، بیش از هشت درصد زنانی که با شریک زندگی خود زندگی می کنند ، مورد ضرب و شتم قرار گرفته و یازده درصد از این زنان، مورد سوء استفاده احساسی، آزار و اذیت کلامی و رفتار زورگویانه قرار گرفته اند.
تعطیلی سراسری در دوران کرونا، نه تنها شرایط وقوع خشونت خانگی را بیشتر مهیا کرد، بلکه انزوای حاصله از آن، دسترسی به سرویس های حمایتی را نیز بسیار دشوار کرد.
سرویس های خدمات رسانی به سرعت روش خود را تغییر دادند. آنها امکانات آنلاین خود را تقویت کرده و جلسات را به صورت آنلاین یا از طریق تلفن برگزار کردند. علاوه بر آن، آنها تلاش کردند تا روابط خود را با مدارس و دیگر سازمان هایی که ممکن است متوجه وجود خشونت خانگی در خانواده شوند را گسترش دادند تا از این طریق بتوانند به قربانبان یاری برسانند. اما این نتواسته راه حل جامعی را در اختیار این افراد قرار دهد چراکه به دلیل تعطیلی سراسری، فرد آزارگر در اکثر مواقع در خانه حضور داشته است.
خانم ریستسک می گوید در مرکز حمایت از خانواده ای که او مشغول به کار است، مددکاران ساعت بیشتری در روز را صرف خدمات رساندن به مراجعین خود می کنند و کار این خدمات محدود به ساعات اداری نمی شود. این مرکز که سارا یا SARA نام دارد، عمدتا به مهاجران خدمات می رساند. این مرکز در گلد کست واقع است.
او می گوید: "بسیاری از زنانی که تحت پوشش ما قرار می گیرند، زنانی هستند که در خانه توسط شریک زندگیشان، زندانی شده اند و دسترسی آنها به کمک کار آسانی نیست. درصد زیادی از آنها انگلیسی بلد نیستند و مترجمان باید به آنها کمک کنند. در اکثر موارد، ما با آنها و یک مترجم ساعتی را برای گفتگو تعیین می کنیم، اما وقتی همه چیز آماده است، یک دفعه شرایط آنها طوری می شود که نمی توانند راحت و با امنیت با ما صحبت کنند".
پژوهشگر دانشگاه موناش که بر روی تاثیر کووید 19 بر خشونت خانگی تحقیق می کند می گوید که این شرایط بر روی مددکارها نیز تاثیر مخربی داشته، چراکه آنها در محیط منزل خود، مثل سالن پذیرایی یا اتاق خواب که باید محل استراحت و آسایش آنها باشد، به تجربه های وحشتناک این زنان با تمام جزئیات گوش می دهند.
او می گوید: "پژوهش ما نشان داده که چطور دورکاری مانند وزنه سنگینی، آنها را تحت فشار مضاعف قرار داده است".
بسته بودن کتابخانه ها نیز عامل دیگری است که دسترسی زنان به اینترت برای درخواست کمک را محدود کرده بود.
این محدودیت ها باعث شده تا برخی از سازمان ها برای معرفی خود به زنان ، دست به نوآوری بزنند. برای مثال، سازمانی در ملبورن اطلاعات تماس خود را بر پشت رسید سوپرمارکت ها و در مراکز خرید، تبلیغ می کند.
در تعطیلی سراسری دوم در ایالت ویکتوریا، تنها یک نفر مجاز بود که برای خرید از خانه بیرون برود، و این مسئله، باعث گسترش خشونت خانگی و محدودیت در داشتن دسترسی به سرویس های حمایتی شد.
رئیس آن مرکز می گوید: "این روش مطمئن و امنی برای دادن اطلاعات می باشد چراکه فرد آزارگر، توجهی به اطلاعات پشت رسید سوپر مارکت نمی کند و آن زن به راحتی می تواند آن را در کیف یا کفش خود مخفی کند. زنان زیادی از راهرو یا توالت های مراکز خرید با ما تماس گرفته اند و یا موبایل فروشنده را گرفته تا به ما زنگ بزنند. برای مثال، یک زن هشتاد ساله چینی که بیست سال بود مورد خشونت خانگی قرار می گرفت با ما تماس گرفت. او انگیسی بلد نبوداما پوستر ما را به زبان چینی در مرکز خرید دیده بود و از ما تقاضای کمک کرد".
The 'shop-a-docket' campaign (left) and contact information in Melbourne supermarkets. Source: Supplied
یافته های پژوهشگر دانشگاه ملبورن همچنین نشان می دهد که بسیاری از زنان در دوران کرونا، برای اولین بار خشونت خانگی را تجربه کرده اند. او می گوید: " متاسفانه در زمان تعطیلی سراسری، زنها با آزارگرهایشان در خانه تنها بودند و حتی لحظه ای نمی توانستند تنها باشند تا خشونت خانگی را گزارش کنند. به همین دلیل ما انتظار داریم با کاهش محدودیت ها، زنان و کودکان بیشتری برای درخواست کمک به مراکز خدماتی مراجعه کنند".
رئیس مرکز EDVOS در ملبورن می گوید :"انتظار داریم که خدمات ما در بعد از ساعت کاری افزایش پیدا کند. باید همه در حل این معضل اجتماعی کمک کنند، نه تنها از طریق خدمات حمایتی، بلکه باید درباره حقوق مساوی بیشتر صحبت شود و احترام متقابل ترویج پیدا کند".
اگر شما یا فردی را که می شناسید مورد آزار جنسی و یا خشونت خانگی قرار گرفته، با شماره تلفن زیر تماس بگیرید
1800737732
یا به این وبسایت مراجعه کنید
در شرایط اضطراری، با سه صفر تماس بگیرید.
".
