صدها سال است که گیاه شناسان به جمع آوری نمونه های گیاهی از سرتاسر جهان پرداخته اند و ثبت و نگهداری اطلاعات مربوط به این گیاهان، منبع ارزشمندی برای تحقیقات علمی فراهم کرده است. در استرالیا هم، مجموعه گیاهان خشک شده نیوساوت ولز (National Herbarium of NSW) در سال ۱۸۵۳ افتتاح شده و محل نگهداری بیش از ۱/۴ میلیون گونه گیاهی است که منبع اصلی بسیاری از تحقیقات علمی باغ گیاهشناسی سلطنتی (Royal Botanic Garden) در سیدنی را تشکیل می دهد. هر کدام از این گونه های گیاهی، پنجره ای رو به گذشته را برای مورخان، دانشمندان و محیط شناسان باز می کنند تا آنها از این طریق بتوانند به بررسی پوشش گیاهی و شرایط آب و هوایی آن دوران بپردازند. اما در حال حاضر، دسترسی به این منبع عظیم و استفاده از آن به شکل سنتی برای بسیاری از افراد مشکل است. به همین دلیل و بر اساس پروژه ای که در مجموعه گیاهان خشک شده نیوساوت ولز کلید خورده، قرار است که از ۱/۴ میلیون گونه گیاهی که حدود ۲۵۰ سال پیش با پهلو گرفتن کشتی کاپیتان کوک در دیوار بزرگ مرجانی (Great Barrier Reef) نجات داده شدند، عکسبرداری دیجیتالی شود.
به ، این پروژه بزرگترین پروژه عکسبرداری از مجموعه های گیاهی در نیم کره جنوبی است و فرصت مناسبی برای بوم شناسان و گیاهشناسان فراهم می کند تا بتوانند به گنجینه گیاهشناسی ای که تا امروز از معرض دید عموم خارج بود، دسترسی داشته باشند. علاوه بر جامعه علمی، اجرایی شدن این پروژه عظیم به دانش آموزان و تمامی افراد در سرتاسر دنیا هم این فرصت را می دهد تا بدون نیاز به مراجعه حضوری، و بدون نیاز به بسته بندی و جابجا کردن گیاهان، به اطلاعات انواع گونه های گیاهی دسترسی داشته باشند. این گیاهان درواقع نمونه های باقی مانده از استرالیای پیش از اقامت اروپاییان هستند و می توانند اطلاعاتی را هم درباره بعضی از گونه های گیاهی که کاپیتان کوک در طول سفر در اقیانوس آرام بر روی عرشه کشتی اش حمل می کرد، برای ما فراهم کنند. پس نگهداری از اطلاعات این گیاهان به صورت دیجیتالی می تواند باعث حفظ این میراث ارزشمند برای دانشمندان نسل آینده شود.
اولین گروه نمونه ها شامل ۸۲۴ گونه گیاهی است که توسط دنیل سولَندِر (Daniel Solander) و جوزف بَنکس (Joseph Banks) جمع آوری شده است. این نمونه ها مربوط به حدود ۲۵۰ سال قبل، یعنی دوره پیش از سکونت سفیدپوستان در استرالیاست. دومین گروه نمونه ها هم دردهه ۱۸۴۰ و توسط Ludwig Leichhardt کشف شدند. او با سفر به نقاط مختلف کشور، به جمع آوری گونه های مختلف گیاهی از سرتاسر سیدنی، نیوکسل و نورjرن تریتوری می پرداخت. این نمونه ها در کنار هزاران نمونه دیگر، بخشی از پروژه عکس برداری دیجیتالی هستند که دولت نیوساوت ولز برای اجرای آن دو میلیون دلار سرمایه گذاری کرده است.
اما از آنجایی که خود دولت ابزارهای لازم برای اجرای این پروژه را در اختیار نداشت، انتقال فناوری لازم برای انجام کار، از طریق یک شرکت هلندی به اسم Picturae انجام گرفته است. در این روش، برای جابجایی گیاهان آسیب پذیر و شکننده، از یک کمربند ایمنی مخصوص استفاده می شود. دوربین مخصوص عکسبرداری از این گونه های گیاهی هم قادر به تهیه عکسهای دقیقی با کیفیت ۱۰۰ مگاپیکسل است. اما استرالیا اولین کشوری نیست که از این فناوری استفاده می کند. قبل از شروع این پروژه در استرالیا، شرکت Picturae پروژه های مشابهی را هم برای موسسه اسمیتسونین (Smithsonian Institute) در ایالات متحده آمریکا و کیو گاردنز (Kew Gardens) در بریتانیا انجام داده است.
در حال حاضر، شرکت Picturae به عنوان مجری اصلی طرح، به همراه موسسات ملی و بین المللی در حال کار بر روی این پروژه هستند. بخش اصلی کار توسط کارکنان ICS در باغهای گیاه شناسی و با نظارت Picturae انجام می شود. اتمام این پروژه حدود دو سال طول می کشد و نتیجه نهایی آن در مرکز ۶۱ میلیون دلاری جدیدی که قرار است در ماونت انَن (Mount Annan) ، واقع در جنوب غربی سیدنی افتتاح شود، نگهداری می شود. علاوه بر این، کل مجموعه عکس های دیجیتال تهیه شده هم تا سال ۲۰۲۰ به صورت آنلاین در اطلس زندگی در استرالیا (Atlas of Living Australia) در دسترس عموم قرار می گیرد تا از این طریق، قدیمی ترین گونه های گیاهی موجود در استرالیا جان تازه ای بگیرند.
