مرغ عشق (Budgie) پرنده کوچک رنگارنگی است که در استرالیا زیاد دیده می شود. شما می توانید هم آنها را به عنوان حیوانات خانگی در منزل نگهدارید و هم پرواز دسته جمعی شان را در آسمان ببینید که مثل یک طوفان سبز رنگ از بالای سرتان عبور می کنند.
بر اساس گزارش شخصیت مرغ عشق های بومی استرالیا مثل رنگ پرهایشان بسیار تند و تیز است. آنها به صورت گروه های بزرگ و پر سر و صدا برای پیدا کردن آب در بیابانهای استرالیا پرواز می کنند. در روزهای گرم و خشک آلیس اسپرینگز می توان حدود چهار هزار مرغ عشق را دید که برای خوردن آب دور تا دور یک آبگیر جمع شده اند. همین پدیده باعث می شود تا عکاسان زیادی از سرتاسر دنیا برای شکار و ثبت این لحظه ها به استرالیا بیایند.
خیلی از افراد ممکن است با مرغ عشق های خانگی آشنا باشند اما نکته ای که باید به آن توجه کرد این است که مرغ عشق های وحشی، با مرغ عشق های خانگی خیلی متفاوتند. در اینجا می خواهیم شما را با چهار نکته جدید درباره این پرنده کاملا سازگار استرالیایی آشنا کنیم.
- مرغ عشق ها صحراگرد هستند.
- بومیان استرالیا برای پیدا کردن آب از مرغ عشق ها کمک می گرفتند.
مرغ عشق ها به خوبی با آب و هوای خشن صحرای استرالیا، یعنی زادبوم اصلی شان، سازگاری دارند. آنها نوعی کارکرد روانشناختی خاص دارند که باعث می شود در گرمای بسیار شدید زنده بمانند و یا حتی هفته ها بدون مصرف آب دوام بیاورند. در یکی از مطالعات اخیر، دانشمندان چند مرغ عشق را داخل یک لانه شبیه سازی شده قرار داده و آنها را در جایی گذاشتند که درجه رطوبت هوا در طول شب تغییر می کرد. دانشمندان با بررسی واکنش پرندگان متوجه شدند که مرغ عشق ها میزان آب تبخیر شده بدنشان را دائما تنظیم می کنند. به نظر می رسد که آنها این کار را یا از طریق تغییر دمای هوای بازدم شان انجام می دهند و یا از طریق پوستشان میزان تبخیر آّب بدنشان را کنترل می کنند.
پرواز گروهی مرغ عشق های سبزرنگ بر بالای خاک سرخ صحرای استرالیا باعث می شد که بومیان استرالیا به راحتی بتوانند مسیر این پرندگان را برای پیدا کردن منابع آبی دنبال کنند. مردم وارلپیری (Warlpiri) در نورترن تریتوری یک داستان افسانه ای دارند که توضیح می دهد چطور مرغ عشق ها برای پیدا کردن آبگیرهای حیاتی در بیابان به بومیان کمک می کردند. در داستانهای دیگری هم گفته شده که گوشت مرغ عشق ها و تخمشان برای بومیان خوراک لذیذی به حساب می آمد. در واقع، می شود گفت که مرغ عشق ها در فرهنگ بومیان استرالیا بسیار مورد احترام هستند. حتی بعضی از هنرمندان معاصر مثل لیندسی کوربی (Lindsay Corby)، کارن بارنز (Karen Barnes) و لورن گرانیتز (Lorraine Granites) هم در نمایشگاه Budgerigar Dreaming تصاویری از مرغ عشق ها را در آثارشان به نمایش گذاشته اند.
- رنگ طبیعی مرغ عشق ها سبز و زرد است.
رنگ پر مرغ عشق های وحشی فقط سبز و زرد است. اما پر مرغ عشق های پرورشی ترکیبی از رنگهای زرد، سبز لیمویی، بنفش و آبی است. پرورش دهندگان مرغ عشق سالهای زیادی روی ژن این پرندگان کار کرده اند تا بتوانند مرغ عشق های با پرهای بنفش و آبی پرورش دهند چون مردم مرغ عشق های بنفش و آبی را بیشتر دوست دارند. در کل، به نظر می رسد که پر مرغ عشق های پرورشی بیش از ۳۰ رنگ متفاوت باشد. اولین تغییر رنگ مرغ عشق ها در سال ۱۸۷۰ میلادی به ثبت رسید. در مقاله ای که در اواخر سال ۲۰۱۷ منتشر شد، دانشمندان ژن ناشناخته ای را که باعث ترکیب رنگدانه های زرد در پر مرغ عشق ها می شد، شناسایی کردند. از این طریق مشخص شد که عامل اصلی رنگ پر این پرندگان چه چیزی بوده است.
- مرغ عشق ها رکورددار جهانی هستند.
مرغ عشق ها پرندگان خیلی پرحرفی هستند. تا جایی که در سال ۱۹۹۵، یک مرغ عشق نر به اسم پاک (Puck) توانست رکورد حرف زدن را در کتاب رکوردهای جهانی گینس ثبت کند. پاک توانست ۱۷۲۸ کلمه حرف بزند و هنوز هم هیچ پرنده دیگری نتوانسته رکورد او را در حرف زدن جابجا کند. اما پاک تنها مرغ عشق رکورددار نبود. مرغ عشق دیگری به اسم دیسکو (Disco) هم کانال بسیار پرطرفداری در یوتیوب داشت که مخصوص ویدیوهای مربوط به رقص و آوازش بود!
