این باعث شده است تا بسیاری از پدرها وقت بیشتری را با فرزندان خود بگذرانند و نقش پررنگ تری در تربیت آنها داشته باشند.
بیل منزفیلد که پدر سه فرزند است در طول چند هفته گذشته از خانه کار کرده است و این باعث شده است تا وقت بیشتری را با فرزندان ۸ ساله، ۴ ساله و ۲ ساله خود بگذراند.
آقای منزفیلد به عنوان یک مشاور فنی فروش و مسئول آموزش در صنایع استخر کار می کند.
وی می گوید ایجاد توازن جدید بین کار و مراقبت از فرزندانش بسیار سرگرم کننده بوده است.
دکتر اشلی بورگویست (Ashlee Borgkvist) یک دستیار آموزشی در دانشگاه ساوت استرالیاست.
پایان نامه دکترای وی در مورد تنظیمات قابل انعطاف کاری روی هویت مردانه بود.
وی می گوید ایده سنتی درباره «مرد نان آور» خانه باعث می شود تا احتمال این که پدرها برای داشتن شرایط قابل انعطاف کاری تقاضا کنند بسیار کم باشد.
اما دکتر بورگویست می گوید این همه گیری در حال تغییر دادن شرایط است.
وی می گوید: «بیشتر شرکت کنندگان در تحقیق دکترای من تمایل داشتند تا وقت بیشتری را با کودکان خود بگذرانند. اما بسیاری از آنها مطرح کردن تقاضا برای شرایط کاری قابل انعطاف پذیرتر یا راحت نبود و یا مطمئن نبودند محل کار آنها از چنین ایده ای حمایت خواهد کرد یا نه. به همین دلیل فکر می کنیم احتمالا الان پدران زیادی هستند که قبلا در وضعیتی نبودند که این تقاضا را مطرح کنند ولی الان این فرصت را دارند که این کار را انجام دهند.»
این ها برخی از نگرانی هایی هستند که آقای منزفیلد معتقد است باعث خواهند شد تا وی پس از پایان همه گیری کروناویروس از کارفرمای خود مطرح نکند.
وی می گوید: «این احتمالا یکی از آن موضوعاتی است که کمی تابو است و به همین دلیل من واقعا نمی دانم چنین گفتگویی را در محل کار شروع خواهم کرد یا نه. نمی دانم از روی ترس است یا این که این یکی از موضوعاتی است که به طور کلی در مورد آن صحبت نمی کنیم. من واقعا چنین چیزی را به محل کارم مطرح نکرده ام.»
دکتر بورگویست در تحقیق خود برخی از عواملی را پیدا کرد که باعث می شد پدرانی که از خانه کار می کنند تاثیری مثبت روی رشد و تربیت کودکان و همچنین وظایف خود درخانه داشته باشند.
وی می گوید: «قطعا تحقیقات حاکی از این است که مخصوصا در سنین پایین کودکان اگر پدران وقت بیشتری را با آنها بگذرانند، آنوقت در بزرگسالی هم ارتباط بهتری با آنها خواهند داشت. اگر آنها در این سنین فرزندانشان با آنها وقت بیشتری بگذرانند، آنوقت این تاثیری دراز مدت دارد و در آینده نیز می تواند باعث ارتباط بهتر آنها با فرزندانشان شود. و اگر آنها یک شریک زندگی داشته باشند که به صورت نیمه وقت کار می کند و تمام مراقبت از فرزندان را به تنهایی بر عهده دارند، آنوقت مردها هم می توانند ببینند این مراقبت به چه معنی است و کمی از وظایف را با او تقسیم کنند.»
کریس کانروی یک متخصص رادیوگرافی است و می گوید این که با دختر ۱۸ ماهه اش وقت بیشتری می گذراند بسیار لذت بخش است.
وی می گوید: «این خیلی خوب است که در خانه و در کنار او هستم. ما این گزینه را داریم که بعضی روزها او را به مرکز مراقبت از کودکان بفرستیم ولی وقتی من خانه هستم نیازی به انجام این کار نیست. این خیلی عالی است که او را در این سن می بینم یعنی وقتی که در سن رشد است و هر روز چیزهای جدیدی یاد می گیرد و بیشتر ارتباط برقرار می کند و من می توانم همه این ها را ببینم.»
آقای منزفیلد می گوید خیلی خوش شانس بوده است که هنگام تولد اولین فرزندش توانسته شش ماه مرخصی بگیرد و به همین دلیل می داند همسرش در خانه باید چه وظایف سنگینی را انجام دهد.
ولی این بار او با سه فرزند در خانه است.
وی می گوید: «تا وقتی که در این موقعیت قرار نگیرید این سخت است که بدانید چقدر کار روزانه در خانه باید انجام شود. من قطعا در حال فهمیدن این موضوع هستم که کارهای زیادی هستند که باید انجام شوند و شما هر بار که آن ها را انجام می دهید و بعد متوجه می شوید دوباره باید آنها را انجام دهید خیلی ناراحت می شوید. من شخصا سعی می کنم تا کارهای بیشتری که که پیش می آیند را انجام دهم.»
آقای کانروی هم می گوید این روزها خیلی بیشتر از قبل در خانه کار می کند چون همسر وی به عنوان یک پرسنل درمانی در بیرون از منزل کار می کند.
وی می گوید: «خوب کار منزل بین ما به صورت برابر تقسیم شده ولی چون الان من در خانه هستم این به معنی است که می توانم چند کار بیشتر که قبلا انجام نمی دادم را انجام دهم.»
