بسیاری از کارشناسان و پژوهشگران معتقدند که "راه پله استرالیا به سمت آسمان" از چندی پیش گسترانیده شده است.
در برخی از موارد شاید بتوان به راحتی فراموش کرد که "فضا" به معنای واقعی کلمه چه نقش مهمی را در زندگی روزمره ما ایفا می کند. از اینترنت گرفته تا سیستم های راهبری GPS و دیگر خدمات اطلاعات که به ماهواره ها متکی است؛ ماهواره هایی که دائما در حال دور زدن در اطراف کره زمین هستند.
با آنکه خبر گشایش آژانس فضایی استرالیا به تازگی اعلام شده است، دکتر مگان کلارک ریاست این آژانس معتقد است که استرالیا در زمان درستی به صنعت فضایی بین المللی پیوسته است.
او می گوید: "این صنعت به صورت کامل متحول شده است و تحت نوعی دگرگونی قرار گرفته که از زمانی که انسان پای خود را روی ماه گذاشت تا کنون شاهد آن نبوده ایم. و این فرصت بسیار خوبی برای استرالیا است تا بتواند واقعا نشان دهد که در عرصه بین المللی می تواند چه کار بکند".
اگرچه این نیز گفتنی است که دکتر کلارک تنها فردی هم نیست که نسبت به آینده آژانس فضایی استرالیایی و ورود استرالیا به این عرصه هیجان زده است. چندین گروه بین المللی نیز مشتاقانه منتظر گسترش همکاری های خود با استرالیا در این عرصه جهانی هستند.
پائولو فری ریاست بخش عملیات این ماموریت در آژانس فضایی اروپا موسوم به ESA در آلمان می گوید: "آژانس فضایی اروپا همکاری دراز مدتی با استرالیا داشته است. در حال حاضر یک همکاری در خصوص مشاهده کره زمین وجود دارد و کارهای زیاد دیگر هم هست که باید در این حوزه و همچنین بخش های توسعه ابزار دقیق و بهره برداری از داده ها انجام شود".
او نیز در خصوص ظرفیت هایی که استرالیا توان ارائه آن به این صنعت بزرگ جهانی را دارد، بسیار هیجان زده است اگرچه آقای فری خاطرنشان می کند که این همکاری ها بدون چالش نیز نخواهند بود.
او می گوید: "جنبه های سیاست گذاری صنعتی در شمار مواردی است که این آژانس باید از همان ابتدا با آن مواجه شود؛ اینکه بتوان منافع صنعت فضایی کنونی را با منافع کشور برای رشد توانایی های جدید و صنایع جدید در حوزه های مرتبط فضایی همخوان کرد".
با آنکه استرالیا تا کنون یک آژانس فضایی نداشته اما این مورد مانعی برای پیشرفت بسیاری از پروژه های بسیار موفقی که استرالیا در آن مشارکت داشته، نبوده است.
در ایالت ساوت استرالیا، شرکتی به نام Fleet Space Technologies مدتی است که به واسطه استفاده از "نانو-ماهواره ها" (nano-satellites) به صنایع گوناگون کمک می کند تا بتوانند عملیات خود را در نقاط دور دست کشور انجام دهند. این شرکت همچنین از طریق استفاده از این ماهواره ها به ایستگاه های پژوهشی در کشور نیز کمک شایانی کرده است.
این شرکت گونه ای از بیزنس هایی است که فلاویا ناردینی (Flavia Nardini) بنیانگذار آن می گوید زمانی که برای نخستین بار به استرالیا آمد، در این کشور وجود نداشت. اما اکنون این شرکت خود را آماده فرستادن ۶ ماهواره اش به مدار زمین می کند.
"آنها شبیه به جعبه کفش های کوچکی هستند که در عمل اندازه آنها ۱۰ در ۳۰ سانتی متر است اما از نظر فن آوری واقعا پیچیده و دارای قابلیت های بالایی هستند. آنها از بالای همه کشورهای جهان عبور می کنند. آنها اطلاعاتی را از مشتریان دریافت می کنند و این اطلاعات را به ایستگاه های زمینی ارسال می کنند و در آنجا شما اطلاعات خود را بر روی یک اپ روی گوشی موبایل خود دریافت می کنید".
و با آنکه برخی از استرالیایی ها در تلاش برای فرستادن چنین ماهواره هایی به مدار زمین هستند، دیگران شهاب سنگ ها و سنگ های آسمانی را دنبال می کنند.
پروفسور فیل بلاند (Phil Bland) یکی از پژوهشگران استرالیایی است که ضمن استفاده از یک شبکه موسوم به Desert Fireball Network مسیر حرکت شهاب سنگ ها و دیگر اجرام آسمانی نزدیک به کره زمین را رصد می کند. این شبکه متشکل از تعدادی رصدخانه های کوچک است که در مناطق کویری استرالیا قرار دارند.
او که خود مدیریت این شبکه را بر عهده دارد و در برخی از پروژه های علوم مرتبط با زمین مشارکت داشته امیدوار است که آژانس فضایی جدید بتواند دانشمندان و پژوهشگران را با شرکای آتی در صنعت فضایی مرتبط کند.
او می گوید: "ما در حال انجام پروژه ای هستیم که در آن در واقع با تغییر این رصدخانه های کوچکی که ساخته ایم، خواهیم توانست ماهواره ها را ردیابی کنیم. این ایده ۵ سال پیش به ذهن من خطور کرد. اجرای آن نیز اینطور اتفاق افتاد که یک روز من در کنار فردی نشسته بودم از شرکت Lockheed در استرالیا که داشت از کنفرانسی بر می گشت و درست به همین دلیل ما توانستیم تا نوعی ارتباط کاری را توسعه دهیم. وقتی که شما آژانسی داشته باشید که کارش ایجاد این نوع ارتباطات باشد، این ارتباطات سریع تر ایجاد می شود".
اما در کنار این پروژه ها یکی از بزرگ ترین پروژه هایی قرار دارد که استرالیا تا کنون در آن مشارکت داشته است.
نام این پروژه Square Kilometre Array یا به زبان دیگر "آرایش یک کیلومتری" است؛ پروژه ای که برخی در ستاره شناسی رادیویی آن را “Apollo-sized leap forward” می نامند و باید گفت این پروژه در داخل استرالیا ساخته می شود.
پیتر کوئین (Peter Quinn) از مرکز پژوهش بین المللی ستاره شناسی رادیویی، معاونت کمیته ای را بر عهده دارد که وظیفه اصلی آن ساخت این به اصطلاح "آرایش یک کیلومتری" است.
او می گوید این پروژه، پروژه ای بسیار بزرگ است.
او می گوید: "ده کشور در جهان هستند که تلاش می کنند چیزی را تولید کنند که تا کنون تولید نشده است. این پروژه قرار است بزرگ ترین تلسکوپ رادیویی جهان باشد. قدرت جمع آوری اطلاعات این تلسکوپ ۳۰۰۰ بار بیشتر از آن چیزی است که ما تا کنون از آن در آسمان استفاده کرده ایم".
این پروژه اگرچه به زودی تکمیل نخواهد شد اما زمانی که این پروژه به تکمیل برسد، بسیاری معتقدند این پروژه همانند یک جهش بسیار بزرگ برای استرالیا آنهم در جایگاه استرالیا در صنعت بین المللی فضایی خواهد بود.
