تحقیق پلیس استرالیا درباره سهل انگاری های مرگبار مراکز ارائه خدمات به معلولان

سناتور جوردن استیل جان

Source: AAP

اپلیکیشین رادیو اس بی اس را دریافت کنید

راه های دیگر شنیدن

برخی از مراکز ارائه دهنده خدمات مراقبتی از معلولان به پلیس ارجاع داده شده اند تا در مورد مرگ افرادی که تحت مراقبت آنها بوده اند و جان خود را از دست داده اند تحقیق شود.


برخی از مراکز ارائه دهنده خدمات مراقبتی از معلولان به پلیس ارجاع داده شده اند تا در مورد مرگ افرادی که تحت مراقبت آنها بوده اند و جان خود را از دست داده اند تحقیق شود.

 برخی از این موارد در گزارشی که توسط کمیسیونر خدمات معلولان ویکتوریا آماده شده است ارائه شده است . این گزارش خواستار تشکیل یک کمیسیون سلطنتی در مورد مرگ ها شده است.

این گزارش حاکی از سهل انگاری های جدی در ارائه خدمات به معلولان و وقوع چند مورد مرگ در سال ۲۰۱۷-۲۰۱۸ است.

سال گذشته به این کمیسیونر اختیارات لازم داده شد تا در مورد این مرگ ها تحقیق کند.

آرتور راجرز می گوید یافته های وی حاکی از رعایت نکردن استانداردها به طور مناسب در این بخش است.

طبق این گزارش، سیستم ضعیف ثبت اطلاعات، ارزیابی و برنامه ریزی و همچنین عدم رعایت برنامه ها به طور مناسب توسط کارکنان تا حدی در این موارد مرگ نقش داشته اند.

آقای راجرز می گوید: "من می خواهم شاهد این باشم که موارد مرگ های غیر ضروری به صفر می رسد و هیچ موردی از مراقبت از افراد معلول وجود نخواهد داشت که در مورد حمایت از افراد در معرض ریسک غفلت کند. حتی یک مورد مرگ غیرضروری زیاد است."

از ۸۸ موردی که در ایالت ویکتوریا مورد بررسی قرار گرفت، نیمی مربوط به مراکز دولتی ارائه خدمات به معلولان و نیمی دیگر مربوط به مراکز خصوصی بود.

با حمایت دادگاه پزشکی قانونی ویکتوریا، کمیسیونر حمایت از معلولان در مورد ۴۸ مورد از ۸۸ مورد مرگ ابراز نگرانی کرد.

سه مورد از این مرگ ها بر اثر خفگی هنگام غذا خوردن و ههفت مورد دیگر بر اثر ذات الریه تنفسی ایجاد شده بود. این نوع ذات الریه معمولا به صورت عفونتی قابل پیشگیری است که بر اثر ورود غذا و یا آشامیدنی به ریه ها ایجاد می شود.

افرادی که دچار ناتوانی های ذهنی هستند بیشتر در معرض خطر خفگی در حین بلعیدن غذا هستند اما این گزارش نشان می دهد در برخی موارد با عجله به این افراد غذا داده شده و وعده غذایی به طور مناسب برای آنها قطعه قطعه نشده بوده است.

بیش از چهار پنجم این موارد مرگ در افرادی رخ داده است که در وضعیت مسکونی اشتراکی زندگی می کرده اند و میانگین سن آنها در زمان مرگ ۵۲ سال برای مردان و ۵۴ سال برای زنان بوده است که این تقریبا ۳۰ سال کمتر از میانگین طور عمر جامعه است.

 

کوین استون (Kevin Stone) رییس مرکز حمایت حقوقی از افراد معلول ویکتوریا (VALID) می گوید این گزارش ناراحت کننده است و باید اقدامات فوری در این زمینه بعمل آید.

وی می گوید: "من احساس بیماری می کنم. هر کسی که به این گزارش نگاه کند از این که این برای آسیب پذیرترین مردم ما اتفاق می افتد احساس بدی پیدا می کند. خانواده ها عزیزانشان را به این مراکز می سپارند چون تصور می کنند از آنها مراقبت خواهد شد. اما این گزارش نشان می دهد همیشه این طور نیست. این بی دقتی به بدترین شکل است."

این گزارش نشان می دهد نیمی از افرادی که مرگ آنها احتمالا به دلیل مشکلات قلبی بوده است در طول یک سال قبل از مرگ نه به یک پزشک متخصص قلب و نه یک متخصص رژیم غذایی دسترسی داشته اند.

آقای استون می گوید این گزارش نشان می دهد باید یک کمیسیون سلطنتی مجزا در کنار کمیسیون سلطنتی که برای برای بررسی بخش مراقبت از سالمندان تشکیل شده است تشکیل شود و به بررسی وضعیت معلولان بپردازد.

کریس اینگن (Chris Ingen) یک بازیگر و مدافع حقوق معلولان که خود نیز مبتلا به فلج مغزی است می گوید وی از این تقاضا حمایت می کند.

آقای اینگن می گوید: "باید توجه داشته باشید که در مورد ارجاع به کمیسیون سلطنتی مراقبت از سالمندان، بخش مربوط به معلولان فقط زمانی الحاق شد که فشار زیادی از سوی جامعه وارد شد و تعداد زیادی از معلولان هستند که بخشی از سیستم مراقبت از سالمندان محسوب نمی شوند."

این گزارش همچنین نشان می دهد اقدامات کافی برای حصول اطمینان از برقراری ارتباط مناسب با معلولان صورت نگرفته است و به همین دلیل برخی از آنها که مشکلات گفتاری دارند و یا نمی توانند صحبت کنند نتوانسته اند خواسته های خود را به خوبی منتقل کنند و یا وخیم تر شدن وضعیت جسمانی خود را اعلام کنند.

آقای اینگن می گوید خود وی هم هنگام غذا خوردن در معرض خطر خفگی بوده است چرا که یکی از پرسنلی که به وی غذا می داده است عجله داشته و دستورالعمل های لازم را در تهیه غذای وی بعمل نیاورده بوده است.

اما وی می گوید خوشبختانه قادر بوده است در مورد این مشکل صحبت کند.

آقای اینگن می گوید: "به اندازه کافی نیروی کار در این مراکز وجود ندارد و بهمین دلیل پرسنل مجبور هستند عجله کنند. من می توانم نیازهای خود را منتقل کنم و مواردی بوده است که آنثدر با عجله به من غذا داده اند که نزدیک بوده خفه شوم و استفراغ کرده ام. اگر کسی مثل من که در ارتباط برقرار کردن مشکلی ندارد هنگام غذا خوردن در معرض خفگی باشد، پس وضعیت برای افرادی که نمی توانند ارتباط برقرار کنند به چه شکل است؟

اوایل امسال سناتور جوردن استیل-جان (Jordon Steele-John) که خود نیز دچار معلولیت است در یک سخنرانی احساسی اسامی استرالیایی هایی را خواند که به دلیل غفلت و یا خشونت افرادی که حقوق می گیرند تا از آنها مراقبت کنند جان خود را از دست داده اند.

این سناتور خواستار تشکیل یک کمیسیون سلطنتی برای بررسی وضعیت مراکز نگهداری از معلولان شده بود.

حزب کارگر وعده داده است در صورتی که در انتخابات آتی فدرال پیروز شود، چنین کمیسیونی را تشکل خواهد داد.



 


همرسانی کنید