نخستین شاخص منتشر شده توسط انجمن اتومبیل استرالیا با عنوان شاخص قابل استطاعت بودن حمل و نقل (Transport Affordability Index) حاکی از آن است که ساکنان شهر سیدنی بالاترین هزینه حمل و نقل را در مقایسه با دیگر شهر ها – هم از نظر ارزش دلاری و هم از نظر درصد درآمد خانوار – در استرالیا می پردازند.
بنا به گزارش انجمن اتومبیل استرالیا یک خانواده دارای دو خودرو در شهر سیدنی، به طور متوسط هر هفته هزینه ای معادل 419 دلار را برای حمل و نقل می پردازند. این در حالی است که ساکنین شهر بریزبن با وضعیتی مشابه 379 دلار در هفته و ملبورنی ها 348 دلار در هفته برای امور حمل و نقل خود می پردازند.
و جالب آنکه در شهر کانبرا – شهری که تصمیم های کلیدی مربوط به بودجه حمل و نقل کشور گرفته می شود – هزینه متوسط هفتگی حمل و نقل برای یک خودرو 299 دلار است. این امر در واقع کانبرا را در مقام ارزان ترین شهر استرالیا از این منظر قرار می دهد.
بر اساس گزارش انجمن مذکور، در گذشته ارزان ترین شهر های استرالیا برای مالکان خودرو و هزینه های مربوط به آن شهر پرت با 300 دلار در هفته، داروین با 286 دلار در هفته، آدلاید با 285 دلار در هفته و هوبارت با 271 دلار در هفته بود.
در شاخص قابل استطاعت بودن حمل و نقل که توسط انجمن اتومبیل استرالیا چاپ شده است، همچنین عنوان شده است هزینه های عوارض جاده ای یا به زبان دیگر Road tolls یکی از عوامل کلیدی در افزایش هزینه حمل و نقل خانواده های استرالیایی و به طور ویژه در سه شهر بسیار گران قیمت استرالیا است. اما جالب آنکه این سه شهر بزرگ استرالیایی حتی بدون در نظر گرفتن این هزینه های عوارض جاده ای هم گران قیمت ترین شهرهای کشور از منظر حمل و نقل به شمار می روند.
در سیدنی به عنوان مثال، هزینه های بالاتر حمل و نقل به عوارض جاده ای، ثبت پلاک خودرو و بیمه اجباری شخص ثالث یا به اصطلاح CTP مربوط می شود. اقلامی که باید هزینه های مربوط به آنها را بالاترین در استرالیا به شمار آورد.
در آمار مندرج در تحقیق به عمل آمده توسط انجمن اتومبیل استرالیا همچنین نشان داده شده است که دولت فدرال استرالیا همچنان به تزریق تنها بخش اندکی از مالیات غیر مستقیم سوخت به جاده های کشور ادامه خواهد داد. در واقع، تنها یک دلار از هر چهار دلاری که از محل مالیات غیر مستقیم سوخت دریافت می شود تا سال 2020 در بخش حمل و نقل جاده ای هزینه خواهد شد.
مایکل برادلی، مدیر اجرایی انجمن اتومبیل استرالیا در این خصوص می گوید: "دارندگان خودرو، بازگشت منصفانه ای از مالیات های پرداختی خود را دریافت نمی کنند".
او می گوید: "تحقیقات ما نشان می دهد که تراکم و ازدحام خودروها ظرف یک دهه اخیر به مراتب بدتر شده است و این در حالی است که بسیاری حتی انتظار وخیم تر شدن این وضعیت را ظرف سال های آتی دارند. نگرانی این افراد حتی با آمار اعلام شده توسط دولت بیشتر نیز می شود. آمارهایی که در آن نشان داده شده که تراکم خودروها در استرالیا در حال حاضر هزینه ای معادل 16 میلیارد دلار در سال را بر اقتصاد تحمیل می کند و این هزینه قرار است تا سال 2031 به 53 میلیارد دلار افزایش یابد".
آقای برادلی می گوید با آنکه استرالیایی ها هیچگاه یک بازبینی کامل در هزینه های حمل و نقل خود انجام نداده اند اما "این نکته کاملا روشن است که آنها می دانند که مشکلاتی در این بخش وجود دارد".
مدیر اجرایی انجمن اتومبیل استرالیا می گوید: "استرالیایی ها می دانند که حمل و نقل گران است اما آنها ممکن است از آنکه بدانند این بخش تا چه اندازه گران است، شگفت زده شوند".
شاخص قابل استطاعت بودن حمل و نقل (Transport Affordability Index) توسط انجمن اتومبیل استرالیا تهیه شده است. نهاد معتبری که نظارت بر کلیه باشگاه های اتومبیل رانی در ایالت ها و تریتوری های استرالیا را بر عهده دارد. باشگاه هایی که نمایندگی هفت میلیون راننده استرالیایی را بر عهده دارند.
در تهیه این شاخص همچنین شرکت (SGS Economics and Planning (SGS هم دست داشته است. SGS یک شرکت پیشرو در امور برنامه ریزی و اقتصاد است که هدف آن شکل دادن به سیاست گذاری های کلیدی و تصمیمات اساسی پیرامون سرمایه گذاری برای دستیابی به جوامع و اقتصادی پایدار است.
اما شاید جالب باشد بدانید که این دو نهاد معتبر چگونه در پژوهش خود به چنین ارقامی رسیده اند.
برای انجام این پژوهش ، یک "خانواده فرضی" در هر یک از شهرهای بزرگ استرالیا انتخاب شده است - یک زن شوهر دارای بیش از یک فرزند. خانواده ای که باید آن را رایج ترین نوع خانواده استرالیایی دانست.
سن مادر خانواده 38 سال و سن پدر 36 سال در نظر گرفته شده است – یعنی متوسط سن یک مرد و یک زن در استرالیا. آنها در یک خانه زندگی می کنند و دو ماشین دارند. هر دو آنها شاغل هستند.
یک خودروی معمولی در استرالیا به طور متوسط 13800 کیلومتر در سال سفر می کند و عمر متوسط آن 9.8 سال است. فرض را نیز بر آن گذاشته اند که یکی از این مدل های خودرو 15000 و دیگری 10000 هزار کیلومتر در سال سفر می کند.
عمر ماشینی که ده هزار کیلومتر در سال سفر می کند، ده سال در نظر گرفته شده و مالکیت کامل آن را خانواده به عهده دارد. این در حالی است که ماشین دیگری که 15000 هزار کیلومتر در سال سفر می کند یک ماشین تقریبا نو فرض شده که عمری کمتر از سه سال دارد و به صورت نو و با وام خرید خودرو خریداری شده است.
در این پژوهش همچنین فرض شده که این خانواده فرضی در هر یک از شهر های استرالیا در منطقه ای مرکزی تا حومه حلقه خارجی شهر زندگی می کند. منطقه ای که دارای تراکم جمعیتی نسبتا بالایی است و دسترسی خوبی به حمل و نقل عمومی دارد و برای خانوارهای ساکن در شهر های سیدنی، ملبورن و بریزبن نیز نیازمند تردد از طریق جاده هایی است که نیازمند پرداخت عوارض جاده است.
این دو موسسه معتبر در نهایت پس از انجام پژوهش خود به این نتیجه رسیده اند که
هزینه متوسط خانوارها برای به حرکت درآوردن خودروهای خود در شهر های استرالیا به این ترتیب است:
در سیدنی این هزینه به طور متوسط 419 دلار در هفته و به طور متوسط 21788 دلار در سال است.
این هزینه در بریزبن به طور متوسط 375 دلار در هفته و به طور متوسط 19500 دلار در سال است.
در ملبورن این هزینه به طور متوسط 348 دلار در هفته و به طور متوسط 18096 دلار در سال است.
این هزینه در پرت به طور متوسط 300 دلار در هفته و به طور متوسط 15600 دلار در سال است.
در کانبرا این هزینه به طور متوسط 299 دلار در هفته و به طور متوسط 15548 دلار در سال است.
این هزینه در داروین به طور متوسط 286 دلار در هفته و به طور متوسط 14872 دلار در سال است.
در آدلاید این هزینه به طور متوسط 285 دلار در هفته و به طور متوسط 14820 دلار در سال است.
و در نهایت این هزینه در هوبارت به طور متوسط 271 دلار در هفته و به طور متوسط 14092 دلار در سال است.
