درآوردن گوشی موبایل هوشمند یا تبلت از داخل جیب یا کیف برای پرداخت یک قبض یا جستجوی اطلاعات از وبسایت های دولتی امروزه به تجربه ای رایج برای بسیاری از استرالیایی ها تبدیل شده است.
اما در عین حال نگرانی هایی نیز در خصوص عدم دسترسی برخی از افراد وجود دارد که از سواد دیجیتالی بی بهره هستند یا به شبکه اینترنت دسترسی ندارند.
Eugenia Grammatikakis معاون ریاست فدراسیون شوراهای جوامع قومی استرالیا موسوم به FECCA می گوید در این میان نگرانی اصلی معطوف آن دسته از مهاجران سالمند است که در استرالیا زندگی می کنند.
فدراسیون شوراهای جوامع قومی استرالیا به تازگی گزارشی را موسوم به "دسترسی دیجیتالی و تساوی حقوق برای جوامع چند فرهنگی" منتشر کرده است که در آن به قابلیت دسترسی دیجیتالی در میان جوامع چند فرهنگی استرالیا پرداخته است.
خانم Grammatikakis در این باره می گوید: "همه این امکان را برای دسترسی به اطلاعات آنهم به صورت آنلاین ندارند. برخی افراد از سواد دیجیتالی، و همچنین توانایی محدودی در صحبت به زبان انگلیسی بهره مند هستند. به ویژه افراد سالمند و مهاجران تازه وارد در استرالیا و یا آن دسته از افرادی که دارای پیشینه ای پناهنده هستند. در نتیجه این موضوع بسیار مهم است که این موضوعات توسط دولت و در زمان ارائه اطلاعات دیجیتال و خدمات دیجیتالی دولتی در نظر گرفته شود".
اداره آمار استرالیا می گوید در حدود 86 درصد از خانواده های استرالیایی به اینترنت دسترسی دارند.
و گفتنی است دلایلی که در خصوص نداشتن دسترسی یک خانواده به اینترنت عنوان شده عبارتند از عدم نیاز به اینترنت، عدم اعتماد به نفس یا دانش کافی و هزینه آن.
این در حالی است که ترجمه اطلاعات دولتی نیز در اغلب مواقع مفید نیست چرا که برخی از مهاجران به استرالیا حتی از سواد کافی در زبان نخست خود نیز برخوردار نیستند.
فدراسیون شوراهای جوامع قومی استرالیا می گوید بسیاری از مهاجران سالمندی که سواد دیجیتالی ندارند یکی از بستگان یا یکی از کارمندان جمعی را به عنوان نماینده خود برای دسترسی به اطلاعات آنلاین معرفی می کنند.
اما این در حالی است که Eugenia Grammatikakis می گوید آن دسته از افرادی که از این گونه حمایت ها برخوردار نیستند ممکن است با مشکل روبرو شوند.
او می افزاید: " برای آن دسته که می توانند از فضای دیجیتال استفاده کنند خوب است. اما در عین حال یک گروه بزرگ از مردم هم در داخل جامعه و به ویژه در داخل جوامع قومی هستند که قادر نخواهند بود تا این کار را انجام دهند. و این آنجاست که نیاز به ارائه گزینه هایی برای این افراد مطرح می شود".
در همین حال Phillip Vlahogiannis عضو شورای شهر Yarra نیز می گوید آن دسته از افرادی که از سواد دیجیتالی برخوردار نیستند ممکن است با تبعیض روبرو شوند زیرا آنها نمی توانند تا به اطلاعات آنلاین دسترسی داشته باشند.
او می گوید منطقه موسوم به City of Yarra تعداد خبرنامه های خود را که آنها را با پست به نشانی ساکنان این منطقه می فرستاده، کاهش داده است و اولویت خود را بر مبنای ارتباط آنلاین قرار داده است.
آقای Vhalogiannis می گوید با آنکه ساختار جمعیتی در منطقه یارا به سمت افراد حرفه ای جوان تر تغییر کرده است اما مهاجران سالمند نیز در این منطقه زندگی می کنند و این دسته از افراد نیازمند دسترسی به اطلاعات هستند.
او می گوید: " من فکر می کنم که در این مقطع از زمان ارزش این را داشته باشد تا روش های مستقیم توانمند ساختن افرادی که با این گونه موانع روبرو هستند را بیازماییم. ما در قرن بیست و یکم زندگی می کنیم و فناوری ابزار توانمند ساز بزرگی است. همین فناوری می تواند در عین حال به اصطلاح نقش "جدا کننده دیجیتالی" را هم بازی کند. ادعا نمی کنم که کارشناس این گونه چیزها هستم اما آدمهای بسیار باهوشی هستند که می توانند از فناوری برای کمک به افراد و آنهم به گونه ای که ما پیشتر نتوانسته ایم از آن استفاده کنیم، استفاده کنند".
این در حالی است که سرشماری سال 2016 نیز قرار است به صورت آنلاین صورت گیرد. اداره آمار استرالیا انتظار دارد تا تعداد بیشتری از استرالیایی ها فرم های سرشماری امسال را در روز نهم اوگست به صورت آنلاین پر کنند.
و این در حالی است که Eddie Micallef ریاست شورای جوامع قومی ایالت ویکتوریا نیز می گوید این شورا در حال همکاری با اداره آمار استرالیا است تا اطمینان حاصل کند که مهاجران نه تنها آن دسته که می توانند به صورت آنلاین به این فرم های سرشماری دسترسی داشته باشند، به این فرم ها دسترسی پیدا کنند.
در گزارش FECCA درباره سواد دیجیتالی جوامع مهاجر استرالیا همچنین تعدادی توصیه و راهکار نیز به منظور افزایش دسترسی دیجیتالی این افراد ارائه شده است.
FECCA می گوید برای آن دسته از مهاجران سالمندی که نمی توانند با خدمات دیجیتالی رابطه برقرار کنند باید تمهیداتی نیز در نظر گرفته شود.
آنگونه که این سازمان می گوید این تمهیدات شامل ارتباطات یک به یک و همچنین ارائه اطلاعات از طریق رادیو، تلویزیون و جرائد چاپی است.
