این پیام ها معصومانه به نظر می رسند. یکی از آنها می گوید: «لطفا به این دخترها کمک کنید زندگی جدیدی داشته باشند. این ها دو دختر برای فرزندخواندگی هستند. یکی سه روز و دیگری ۶ ماه سن دارد. والدین آنها به دلیل کووید-۱۹ فوت کرده اند.»
اما مقامات محلی در هند می گویند چنین پیام هایی که روی گوشی های تلفن همراه در سراسر هند ظاهر می شود، بیشتر از این که مفید باشد می تواند آسیب ایجاد کند.
آنوراگ کوندو (Anurag Kundu) از کمیسیون محافظت از حقوق کودکان دهلی می گوید در حالی که ممکن است برخی از این پیام ها از روی عدم آگاهی و با نیت خوب ارسال شوند، برخی دیگر مربوط به موارد قاچاق و «فروش» کودکان است.
وی در نامه ای که برای پلیس دهلی نوشته اعلام کرده است: «من نگران آینده کودکانی هستم که والدین خود را از دست داده اند. اطمینان از این که آنها توسط قاچاقچیان شکار نمی شوند حداقل کاری است که می توانیم انجام دهیم.»
او یکی از افرادی است که نگران این هستند که موج ویرانگر کروناویروس در هند، نسلی جدید از کودکان یتیم را بر جای بگذارد.
در کشوری که از قبل حدود ۲۰ میلیون یتیم داشته است، حالا این بحران در حال وخیم تر کردن اوضاع برای کودکان است.
والدین این کودکان در بیمارستان ها یا خانه هایشان فوت می کنند و این کودکانی که یتیم شده اند اغلب تنها منتظر می مانند تا کسی کمکشان کند.
اما معمولا همسایگان آنها از ترس این که به کروناویروس مبتلا شوند به آنها کمک نمی کنند و یا بستگان دور آنها به دلیل نداشتن شرایط نگهداری از آنها، به کمک آنها نمی روند.
در یک مورد در یکی از روستاهای هند یک کودک که هر دوی والدینش به دلیل ابتلا به کروناویروس فوت کرده بودند به حال خود رها شده بود.
سودارشان سوچی (Sudarshan Suchi) رییس مرکز Save the Children در هند می گوید همسایگان صدای گریه این کودک را می شنیدند ولی از ترس این که ممکن است به کروناویروس مبتلا شوند به او کمک نکرده بودند.
وی می گوید: «مردم تمایلی برای کمک کردن نداشتند و نمی دانستند باید چه کاری انجام دهند. آنها می ترسیدند و نگران بودند. به همین دلیل کمک خواستند.»
سپس مرکز Save the Children یک آمبولانس هماهنگ کرد تا کمک های پزشکی لازم را به این کودک ارائه دهد و سپس وضعیت این کودک را به سازمان های محلی حمایت از کودکان اعلام کرد.
آقای سوچی می گوید سازمان وی تعداد زیادی از تقاضاهای این چنینی را دریافت می کند و در طول چند هفته گذشته صدها مورد تماس در مورد یتیمان کووید-۱۹ با این مرکز گرفته شده است.
اما نگرانی اصلی وی در مورد کودکانی است که یتیم می شوند و تماسی در مورد آنها گرفته نمی شود.
در طول چند هفته گذشته ماجراهای مربوط به یتیمان کووید در رسانه های استرالیا بازتاب داشته است.
این مشکل به اندازه ای حاد است که آژانس های دولتی، سازمان های غیر دولتی و گروه های امدادرسانی شماره های تلفن ویژه ای را برای دریافت گزارش های مربوط به یتیمان کووید یا کودکانی که به دلیل بیماری والدینشان به کمک فوری نیاز دارند اختصاص داده اند.
برخی دیگر از افراد نیز خودشان دست به کار شده اند و به صورت انفرادی مکانیسم هایی را برای دریافت گزارش ها راه اندازی کرده اند تا بتوانند به این کودکان کمک کنند.
خانم آکانچا سریواستاوا (Akancha Srivastava) یک کارشناس امنیت سایبری است و یک خط کمک یا به اصطلاح helpline در واتساپ (WhatsApp) راه اندازی کرده است تا مردم بتوانند مشخصات کودکانی که یتیم شده اند را ارسال کنند.
او پس از دریافت این گزارش ها، صحت آنها را بررسی می کند و سپس جزییات این کودکان را در اختیار پلیس و سازمان های محلی مراقبت از کودکان قرار می دهد.
این ایده پس از خواندن یک مقاله در مورد یتیمان کووید به ذهن خانم سریواستاوا رسید.
وی می گوید: «من والدین خود را در سن خیلی پایین از دست دادم و ترومای پس از این که والدین خود را می سوزانید و به خانه برمی گردید و وضعیتی مثل این را می شناسم. این سوال که این کودک به کجا باید برود؟»
فقط در عرض چند ساعت پس از راه اندازی این خط پیام رسانی، وی شروع به دریافت هزاران گزارش کرد.
تعداد زیادی از این پیام ها، هرزنامه یا به اصطلاح spam بودند ولی خانم سریواستاوا اکنون ۲۰ مورد فعال دارد که در حال کار روی آنها است.
اکثر افرادی که با او تماس می گیرند خویشاوندان دور کودکان یتیم هستند که خودشان امکان نگهداری از آنها را ندارند.
خانم سریواستاوا می گوید این کودکان در شرایط ناباوری و درماندگی به سر می برند.
وی می گوید: «آنها کاملا شوکه و بی حس شده اند چون فکر نمی کنم این وضعیت را درک کرده باشند، چون این مرگ و میر و این وضعیت وخیم خیلی سریع اتفاق افتاده است.»
