مزرعه داران خشکسالی زده در ایالت نیو ساوت ولز از دولت فدرال این کشور خواسته اند تا برای واردات خوراک دام اقدام کند چرا که ذخیره یونجه و خوراک دام در استرالیا در حد بحرانی کاهش پیدا کرده است.
کشاورزان در شهر کوچک یووال (Yeoval) در غرب سیدنی می گویند این راه حلی است که دولت باید به طور جدی آن را مد نظر قرار دهد، چرا که به نظر نمی رسد پایان خشکسالی نزدیک باشد.
در حالی که سایر قسمت های استرالیا نیز دچار خشکسالی شده اند، ولی بیشترین فشار روی کشاورزان و مزرعه داران نیو ساوت ولز است.
در سراسر این ایالت وضعیت خشکسالی اعلام شده است و بسیاری از مزرعه داران می گویند این بدترین خشکسالی است که در تمام عمرشان دیده اند.
بدون بارش باران، بسیاری از سد ها و مزارع در این ایالت در حال خشک شدن هستند.
کریس هیکاک (Chris Haycock) که یک مزرعه دار است می گوید بدون علوفه تازه و سبز دامهایشان شانس زنده ماندن نخواهند داشت.
وی می گوید: "بدون سرسبزی، دام ها مریض می شوند و این بزرگترین چالش ماست، آنها علوفه سبز می خواهند و این اطراف هیچ منطقه سبزی وجود ندارد و آنها فقط می توانند یونجه بخورند و سعی می کنیم ویتامین های دیگر را از طریق مکمل های غذایی به آنها برسانیم."
وی می گوید خشکسالی کشاورزان این ایالت را مجبور کرده است تا از سایر ایالت های استرالیا خوراک دام بخرند و از دولت می خواهد از خارج از کشور غذای دام وارد کند.
وی می گوید: "قیمت های خوراک دام به طور باورنکردنی بالا رفته است و دولت باید مداخله کند و از خارج از کشور خوراک دام وارد کند. باید کاری کرد، نمی توان دست روی دست گذاشت تا تک تک گاوها و گوسفندان بمیرند.
فیلیپ هانتر که یک کشاورز استرالیایی نسل چهارمی است یکی از بزرگترین تولید کنندگان پشم و گوشت گوسفند در این کشور است.
او نیز معتقد است که قبل از این که خیلی دیر شود دولت باید برای وارد کردن خوراک دام از خارج از کشور اقدام کند.
وی می گوید: "خوراک دام باید وارد شود و با قیمتی مناسب به مزرعه داران عرضه شود چرا که ما در سطحی بحرانی قرار داریم و حتی در نگهداشتن بخش مرکزی دامهایمان که برای پرورش گاو و گوسفند به آنها نیاز داریم، مشکل داریم."
گروهی از داوطلبان ساکن سیدنی برای کمک به مزرعه داران خشکسالی زده در یووال دست به کار شده اند و با خودروهای خود برای آنها خوراک دام و آب برده اند.
سرگیو آنتوف (Sergio Antov) هماهنگ کننده یکی از چنین کاروان هایی است و می گوید پس از این که در رسانه ها در مورد خشکسالی خوانده است، تصمیم گرفته است چنین کاروان هایی را به کمک داوطلبان سازماندهی کند.
وی می گوید: "به محض این که در اخبار دیدم که مزرعه داران در تغذیه دامهای جوانشان مشکل دارند، فهمیدم که باید کاری کنم. من اطلاع دارم که دولت نیز در حال انجام اقداماتی است، ولی مشکل اینجاست که قبل از رسیدن این کمک متمرکز دولت، ممکن است خیلی دیر شود."
افرادی از قسمت های مختلف شهر سیدنی با خودروهایی که پر از مایحتاج ضروری بود در منطقه Lithgow جمع شدند و از آنجا سفر ۲۰۰ کیلومتری خود را برای رسیدن منطقه خشکسالی زده یووال شروع کردند.
بخشی از کمک های این کاروان شامل کنسروهای غذا، قهوه و چهار تانکر حامل بیش از ۵۸۰۰ لیتر آب بود.
پیش بینی می شود کمک ارائه شده توسط این کاروان بتواند به ۶۰ خانواده برای مدت یک ماه کمک کند.
کریستال هیکاک (Krystal Haycock) که یکی از هماهنگ کنندگان کمک های مردمی برای مزرعه داران است می گوید این کمک بسیار ارزشمند است.
وی می گوید: "بسیاری از خانوارها دسترسی به آب ندارند، بسیاری از آنها دیگر توان مالی خرید کالاهای لوکس را ندارند و فقط در پی تامین کالاهای ضروری هستند، بهمین دلیل این کمک های کمک بسیار بزرگی برای تقویت روحیه مزرعه دارانی خواهد بود که آنها را دریافت می کنند."
ماریا شودووا (Maria Shvedova) که یکی از این داوطلبان است می گوید استرالیایی ها وظیفه دارند به کشاورزانی که در شرایط دشواری هستند کمک کنند.
وی می گوید: "این افراد برای قرنها غذای ما را تامین کرده اند و این به نظرم منصفانه نرسید که خودشان در چنین وضعیتی باشند. وقتی دوستم سرگیو با ما تماس گرفت و این پیشنهاد را مطرح کرد با خودمان گفتیم نمی توانیم کاری نکنیم و به او ملحق شدیم.
جوی هیکاک (Joy Haycock) که یکی از مزرعه داران منطقه یووال است می گوید دیدن بخشندگی این داوطلبان تجربه ای بسیار تاثیرگذار بوده است.
وی می گوید: "سال های زیادی از آخرین باری که چنین جمعیتی از مزارع ما بازدید کردند می گذرد. این خیلی تاثیرگذار و عالی است. ما خیلی خوشحالیم و اعتمادمان دوباره به همه جلب شد چون می بینیم که در حقیقت شهر به کشاورزان فکر می کند."
