نکات مهم:
- بیش از ۵ هزار نفر در این نظرسنجی ها شرکت کردند و اکثر آنها همچنان از تجارت آزاد و تنوع در پذیرش مهاجران حمایت می کردند.
- همچنان سطح بالایی از عقاید منفی در مورد استرالیایی هایی که پیشینه های آنها آسیایی، آفریقایی و خاورمیانه ای است وجود داشت.
- چهل و هفت درصد نیز احساساتی منفی در مورد چینی ها داشتند
اما یک نظرسنجی سالانه در مورد هماهنگی جامعه نشان دهنده این است که سطح بالایی از عقاید منفی در مورد استرالیایی هایی وجود دارد که پیشینه آنها آسیایی، آفریقایی و خاورمیانه ای است.
گزارش انسجام سال ۲۰۲۰ موسسه تحقیقاتی بنیاد اسکنلون (Scanlon Foundation) اطلاعاتی را در مورد انسجام جامعه استرالیا هنگامی که با یک بحران بزرگ روبرو می شود ارائه می دهد.
هدف دو نظرسنجی که در ماه های ژوئن و نوامبر انجام شده است و شامل بیش از ۱۴۰ سوال بوده، ارزیابی افکار عمومی در مورد مشکلات جمعیت و انسجام جامعه بوده است.
اندرو مارکوس (Andrew Markus) نویسنده این گزارش می گوید که در مجموع آنها نشان می دهند استرالیا تحت فشار زیادی است.
وی می گوید: «این نظرسنجی ها حاکی از یک جامعه مقاوم، کاردان و سازگار است. شاید این نتیجه ای است که باعث تعجب خیلی ها خواهد شد.»
هیچ یک از این نظرسنجی ها نشان دهنده افزایش حمایت از ایجاد سدهای محکم تر و بستن استرالیا به روی جهان نبود.
بیش از ۵ هزار نفر در این نظرسنجی ها شرکت کردند و اکثر آنها همچنان از تجارت آزاد و تنوع در پذیرش مهاجران حمایت می کردند.
با این وجود استرالیایی ها همچنان خواستار انسجام در جامعه بوده اند.
آقای مارکوس می گوید: «ما پرسیدیم آیا فکر می کنید دولت باید هزینه نگهداری فرهنگی برای اقلیت ها را پرداخت کند. به طور مستمر فقط یک سوم از افراد با این موضوع موافق بودند. و دو سوم از پاسخ دهندگان معتقد بودند دولت ها نباید هزینه این را پرداخت کنند.»
علیرغم قرنطینه ها، بسته شدن مرزها و بیکار شدن افراد در طول همه گیری کروناویروس که می توانست به اتحاد استرالیایی ها لطمه بزند، این نظرسنجی ها نتوانست نشانه ای از افزایش بیگانه هراسی در استرالیا پیدا کند.
اما همچنان سطح بالایی از عقاید منفی در مورد استرالیایی هایی که پیشینه های آنها آسیایی، آفریقایی و خاورمیانه ای است وجود داشت.
چهل و نه درصد از افرادی که در این نظرسنجی ها شرکت کردند اعلام کردند که احساساتی «بسیار منفی» یا «به نوعی منفی» در مورد عراقی ها و سودانی ها دارند.
چهل و هفت درصد نیز احساساتی منفی در مورد چینی ها داشتند.
چین تان (Chin Tan) کمیسیونر تبعیض نژادی استرالیا در بیانیه ای اعلام کرده است با وجود این که اوضاع به تدریج در حال قرار گرفتن در مسیر درست است، هنوز کارهای زیادی باید انجام شود.
در این بیانیه آمده است: «این مهم است که این پیام به طور مستمر تقویت شود که نژادپرستی و تبعیض در هر شکلی تحمل نخواهد شد. ما همچنین باید اعضای جوامع متنوع را در تمام بخش های جامعه استرالیا داشته باشیم و رهبران ما باید به صورت مستمر ارزش های استرالیایی تنوع و برابری را تقویت کنند.»
در سال های گذشته تعداد زیادی از شرکت کنندگان در این نظرسنجی، دیدگاه منفی خود در مورد مسلمانان استرالیا را ابراز کرده بودند.
در سال ۲۰۲۰، سی و هفت درصد از شرکت کنندگان اعلام کرده بودند که رویکردی منفی در مورد مسلمانان دارند که در مقایسه با یک سال قبل از آن که این میزان ۴۱ درصد بود کاهش داشته است.
استرالیایی های آسیایی تباری که در این نظرسنجی شرکت کرده بودند نگرانی های زیادی در مورد تبعیض داشتند.
پنجاه و نه درصد از شرکت کنندگان در این نظرسنجی که در کشوری آسیایی متولد شده بودند معتقد بودند که نژادپرستی «مشکلی بسیار بزرگ» یا «مشکلی نسبتا بزرگ» است.
سی و نه درصد از این افراد اعلام کردند نژادپرستی را تجربه کرده اند که این در مقایسه با سال ۲۰۱۸-۲۰۱۹ که این میزان ۴۱ درصد بوده است کاهش داشته است.
یک نظرسنجی از چینی های استرالیا که به زبان چینی انجام شده بود نشان داد تعداد زیادی از این افراد از پاسخ دادن به این سوال که آیا تجربیات منفی در این زمینه داشته اند خودداری می کنند.
آقای مارکوس می گوید: «این می تواند نتیجه ای باشد که از لحاظ فرهنگی قابل توضیح است، یعنی این که استرالیایی های چینی نمی خواهند موج ایجاد کنند و نمی خواهند جلب توجه کنند.»
خانم مولینا آستانا (Molina Asthana) یکی از مدیران ائتلاف آسیا استرالیا در ویکتوریا می گوید این شوکه کننده است ولی تعجب آور نیست.
وی می گوید: «ما تا کنون ۵۰۰ گزارش در مورد نژادپرستی علیه آسیایی ها در استرالیا دریافت کرده ایم. بیش از ۶۰ درصد از موارد مربوط به فحش های نژادی، خشونت لفظی یا تف کرده بوده است.»
اکثر این موارد در خیابان ها و برخی از آنها در سوپرمارکت ها رخ داده است.
نود درصد از این موارد به هیچ سازمانی گزارش نشده است.
خانم آستانا می گوید: «ما این سوال را می پرسیم که درباره این مشکل چه اقدامی انجام می دهیم. چطور چیزها را تغییر خواهیم داد. چگونه این روند تغییر خواهد کرد، این که در رسانه ها باشد یا برنامه ای ملی که برای حل این مساله اجرا خواهد شد. بنابر این چیزهایی هستند که می خواهیم شاهد تغییرشان باشیم و امیدواریم در این زمینه اقدام شود.»
