دانشمندان اکنون به این موارد توجه زیادی می کنند، به این امید که راه های بهتری برای غلبه بر این همه گیری ابداع کنند.
استف گرنت (Steph Grant) با شریک زندگی اش جیمز کروچشنک (James Cruichshank) در آپارتمانی کوچک در سیدنی زندگی می کند. وقتی اوایل امسال آقای کروچشنک مبتلا به کووید-۱۹ شد، فکر می کرد اندکی بعد خانم گرنت هم به این بیماری مبتلا خواهد شد.
اما خانم گرنت که در کنار شریک زندگی بیمارش خود را در همان آپارتمان در قرنطینه قرار داده بود مبتلا به این بیماری نشد.
محققان به دنبال موارد این چنینی بوده اند تا بفهمند کووید-۱۹ چطور منتشر می شود و چرا برخی افراد به این بیماری مبتلا نمی شوند.
ونیسا براینت (Vanessa Bryant) یک ایمونولوژیست و مدیر یک آزمایشگاه تحقیقاتی در موسسه والتر و الیزا هال (Walter and Eliza Hall Institute) در ملبورن است.
وی در حال کار روی یک پروژه تحقیقاتی در مورد انتقال کووید-۱۹ در خانوارهای استرالیا است.
دکتر براینت می گوید ظاهرا عواملی در این زمینه نقش دارند. یکی از مهمترین عوامل این است که یک فرد چند وقت قبل واکسینه شده یا دوز تقویت کننده یا به اصطلاح بوستر واکسن را دریافت کرده است.
تحقیقات همچنین نشان داده است که گروه اندکی از افراد دچار جهش های ژنتیکی شده اند که توانایی آنها در مبارزه با کووید-۱۹ را تقویت می کند.
برخی دیگر هم ممکن است در برابر این بیماری مصون به نظر برسند، چرا که قبلا بدون این که متوجه شوند مبتلا به این بیماری شده اند.
در حالی که برخی افراد دچار جهش های ژنتیکی شده اند که از آنها در برابر کووید-۱۹ محافظت می کند، گروهی از افراد نیز هستند که به دلیل نقص های ژنتیکی در برابر این بیماری آسیب پذیرتر هستند.
پرفسور استوارت تانگی (Stuart Tangye) مدیر برنامه تحقیقاتی بیماری های التهابی در موسسه تحقیقات پزشکی گاروان (Garvan) است.
وی می گوید وجود نقص های ژنتیکی به درک این که چرا برخی افراد جوان که سالم هستند بر اثر ابتلا به این بیماری به شدت بیمار می شوند.
در یک مقاله تحقیقاتی، گروهی از دانشمندان از جمله پرفسور تانگی تخمین زده اند که حدود ۵ درصد از موارد شدید ابتلا به کووید-۱۹ در افراد زیر ۷۰ سال مربوط به نقص های ژنتیکی است که قبلا ناشناخته بوده اند.
این که بتوان تخمین زد دقیقا چه تعدادی از افراد در برابر کووید-۱۹ مصون هستند و چه تعدادی در برابر آن آسیب پذیری بیشتری دارند کار سختی است.
به نظر می رسد هر دو گروه درصد کمی از کل جمعیت را تشکیل دهند.
دانشمندان امیدوارند از طریق درک بهتر این مکانیسم ها بتوانند داروهای بهتری برای کووید-۱۹ و بیماری های ویروسی دیگری که ممکن است در آینده شیوع پیدا کنند تولید کنند.
