شورای آب و هوای استرالیا می گوید این کشور باید اقدامات بیشتری در زمینه کاهش آلایندگی بخش حمل و نقل انجام دهد، چرا که این بخش به دومین منبع انتشار گازهای گلخانه ای پس از بخش تولید برق تبدیل شده است.
این شورا همچنین اعلام کرده است که سیستم حمل و نقل عمومی و جاده ای استرالیا مطابق با رشد جمعیت و ساختارهای شهری این کشور رشد نکرده است.
شورای آب و هوای استرالیا می گوید بخش حمل و نقل سالانه ۱۰۰ میلیون تن گاز گلخانه ای تولید می کند.
آلایندگی بخش حمل و نقل هر سال ۲/۵ درصد افزایش پیدا می کند و انتظار می رود تا سال ۲۰۵۰ دو برابر شود.
طبق گزارش این شورا نبود سیستم حمل و نقل عمومی مناسب باعث تشدید این مشکل شده است، چرا که ۹ نفر از هر ۱۰ استرالیایی از خودروی خود برای رفتن به محل کار، مدرسه فرزندان و یا دانشگاه استفاده می کنند.
گرگ بورن (Greg Bourne) عضو این شورا می گوید برنامه ریزی شهری ضعیف باعث شدیدتر شدن مشکل آلایندگی بخش حمل و نقل شده است.
وی می گوید: "شهرها باید آینده خود را برای شهروندانشان طراحی کنند، چه در ملبورن، سیدنی، هوبارت، پرت و یا ACT، فرقی نمی کند کجا هستید. طراحی آینده ای که برای شهروندانتان می خواهید کلیدی است و طراحی یک آینده بدون انتشار گازهای گلخانه ای واقعا مهم است."
این شورا می گوید استرالیا از لحاظ سرانه رانندگی با خودرو، در رتبه سوم جهان قرار دارد و ترافیک در سال بیش از ۱۶ میلیارد دلار هزینه برای اقتصاد استرالیا دارد.
رشد جمعیت به این معنی است که تقاضا برای حمل و نقل عمومی افزایش خواهد یافت. مرکز زیرساخت استرالیا (Infrastructure Australia) اعلام کرده است میزان این تقاضا در سال ۲۰۳۱ در مقایسه با سال ۲۰۱۱ افزایشی ۸۹ درصدی خواهد داشت.
دکتر جان استون (John Stone) استاد برنامه ریزی شهری و حمل و نقل در دانشگاه ملبورن می گوید یکی از گامهایی که می توان برداشت برقی کردن سیستم حمل و نقل موجود است.
وی همچنین به اهمیت تمرکز روی سیستم حمل و نقل ریلی اشاره می کند.
وی می گوید: "اتوبوس ها، قطارها و ترامواها (tram) باید شبکه ای یکپارچه را تشکیل دهند و این کاری سازمانی و سیاسی است. ما باید در خیابان ها برای اتوبوس ها و ترامواها اولویت قائل شویم. باید ایستگاه هایی بسازیم که مردم بتوانند از اتوبوس سوار قطار شوند و باید تناوب سفر اتوبوس ها به مناطق حومه را افزایش دهیم. اکثر شهرهای ما آنقدر تراکم دارند که به ما اجازه دهند این اقدام را به طور موثر انجام دهیم."
این گزارش به دولت فدرال و دولت های محلی استرالیا توصیه می کند اهدافی تعیین کنند تا یک سیستم حمل و نقل عمومی بدون گازهای گلخانه ای را تا قبل از سال ۲۰۵۰ ایجاد کنند.
این شورا همچنین توصیه می کند حداقل ۵۰ درصد از بودجه های دولتی مربوط به توسعه زیرساخت ها صرف بخش حمل و نقل، بویژه ایجاد شرایط لازم برای گسترش حمل و نقل فعال مانند پیاده روی و دوچرخه سواری شود.
دکتر کامرون گوردون (Cameron Gordon) کارشناس حمل و نقل شهری در دانشگاه کانبرا است.
وی می گوید در حال حاضر بسیاری از مردم چاره دیگری جز استفاده از خودروهای خود برای حمل و نقل ندارند و تا وقتی که گزینه های مناسبی به آنها پیشنهاد نشود تغییر شرایط دشوار است.
وی می گوید: "این خیلی سخت است که آنها را از خودروهایشان خارج کنیم وقتی نمی توانیم آنها را بدون خودرویشان به جایی که می خواهند بروند ببریم. اما تغییر این شرایط شاید چند نسل زمان ببرد و احتمالا به ۲۰، ۳۰ یا ۴۰ سال سرمایه گذاری در بخش حمل و نقل، تبلیغ برای استفاده نکردن از خودروها و تغییر الگوهای توسعه شهری نیاز خواهد داشت."
پیشنهاد دیگر شورای آب و هوای استرالیا این است که سیاست هایی به اجرا گذاشته شوند تا استفاده کنندگان از جاده ها و حمل و نقل عمومی با توجه به نوع حمل و نقلی که انتخاب می کنند هزینه بپردازند، یعنی هزینه بیشتر برای استفاده از خودرو و هزینه کمتر برای استفاده از حمل و نقل عمومی.
وی می گوید اراده سیاسی اندکی برای کاهش جذابیت رانندگی وجود دارد.
وی می گوید: "یک نکته مهم در مورد خارج کردن مردم از خودروهایشان این است که فقط ارائه حمل و نقل جایگزین کافی نیست و واضح است که باید استفاده از خودرو گرانتر و سختر شود. نه فقط افزایش قیمت ها، بلکه برای مثال حذف پارکینگ ها، افزایش هزینه registration و این جور چیزها. ولی از لحاظ سیاسی اگر چنین اقداماتی انجام دهید با مخالفت زیادی روبرو می شوید. من فکر می کنم از لحاظ سیاسی انجام این خیلی سخت است و کسی را ندیده ام که بخواهد این را انجام دهد. من افرادی را دیده ام که سیستم حمل و نقل جدید می سازند و یا الگوهای حمل و نقل را اصلاح می کنند ولی این کافی نیست. این بهبودهای کند ایجاد می کند ولی کافی نیست."
مطالب بیشتر:
حسگرهای هوشمند در فضاهای عمومی استرالیا
