10+1 ποιήματα για την Κύπρο από ομογενείς λογοτέχνες της Αυστραλίας

Στο επεισόδιο αυτό ακούγονται ποιήματα για την Κύπρο και την Κυπριακή Τραγωδία που γράφτηκαν από Έλληνες και Κύπριους ποιητές και ποιήτριες της Αυστραλίας

The photo at the centre was taken by Greek-Australian photojournalist Antonios Baxevanidis taken in 1983, in Melbourne. For SBS Greek use only / Antonios Baxevanidis / EPA/Katia Christodoulou Credit: KATIA CHRISTODOULOU/EPA

Τα ποιήματα που έχουν γραφτεί για την κατεχόμενη Κύπρο είναι έργα βαθιάς συναισθηματικής φόρτισης και πατριωτικού αισθήματος.

Οι ποιητές και οι ποιήτριες επηρεασμένοι από την τραγωδία της τουρκικής εισβολής του 1974 και τις συνεχιζόμενες συνέπειες της κατοχής, εκφράζουν μέσα από τα ποιήματά τους τον πόνο, την απώλεια και την ελπίδα για ελευθερία και δικαιοσύνη.

Τα ποιήματα που θα ακουστούν στο επεισόδιο αυτό της σειράς «Ποίηση στους Αντίποδες» είναι από μια συλλογική έκδοση που κυκλοφόρησε το 2023 στην Αυστραλία.

Τιτλοφορείται «Ποιήματα Ελπίδας και Αγάπης για τους Κύπριους Πρόσφυγες από Έλληνες Ποιητές της Αυστραλίας».

Destroyed and deserted hotels are seen in an area used by the Turkish military, in the Turkish occupied area, in the abandoned coastal city of Varosha in Famagusta, Cyprus / EPA/Katia Christodoulou Credit: KATIA CHRISTODOULOU/EPA

«Εκείνη τη χρονιά, και σχεδόν πενήντα χρόνια ύστερα από τα τραγικά γεγονότα του 1974, δύο δραστηριότατοι Έλληνες εκπαιδευτικοί της Μελβούρνης, ο Κύπριος Γιάννης Μηλίδης και ο Ελλαδίτης Θανάσης Σπηλιάς, κατάφεραν έναν λογοτεχνικό και εκδοτικό άθλο», όπως γράφει o Γιώργος Κεχαγιόγλου, ομότιμος καθηγητής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Σύμφωνα με καθηγητή Κεχαγιόγλου, από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, οι ποιητές και ποιήτριες προσφέρουν ένα χρυσό δώρο ανθρωπιάς και ελπίδας στη σημερινή Κύπρο, τη συχνά αποπροσανατολισμένη από τα ουσιώδη, υπαρξιακά της προβλήματα ή και παραπαίουσα πολιτικά και κοινωνικά.

«Κάτω από την αιγίδα της Συντονιστικής Επιτροπής Κυπριακού Αγώνα της αυστραλιανής μεγαλούπολης της Μελβούρνης», σημειώνει ο καθηγητής πώς επιλέχτηκαν και εντάχθηκαν «πολλά ελληνόγλωσσα (στην κοινή νεοελληνική, μα και στο κυπριακό ιδίωμα), καθώς και μερικά αγγλόγλωσσα ποιητικά κείμενα και ένα μικτό πεζό, γραμμένα από 40 Ελληνοαυστραλούς, άνδρες και γυναίκες, διαφόρων ηλικιών (η νεότερη είναι μια μαθήτρια μόλις 9 ετών), γενεών και επαγγελμάτων.

A bench with a placard on wall and text 'Peace', near the separation line between the two communities, Nicosia, the capital of Cyprus / EPA/Iakovos Hatzistavrou Credit: Iakovos Hatzistavrou/EPA

Ο τόμος αυτός έχει δηλωμένο στόχο να δώσει – ανεξάρτητα, και πέρα από πολιτικές και άλλες εντάξεις ή προτιμήσεις – το εξής ξεκάθαρο όσο και ελπιδοφόρο μήνυμα «στους Κύπριους πρόσφυγες και στα παιδιά τους:

«Η δικαιοσύνη δεν νικιέται ποτέ από στρατούς ούτε από το πέρασμα του χρόνου – θα έρθει καιρός που θα επικρατήσει η δικαιοσύνη και η Κύπρος θα επανενωθεί για όλο τον λαό της, Ελληνοκύπριους, Τουρκοκύπριους, Αρμένιους. Μαρωνίτες και Λατίνους».

Η ποίηση που ακούγεται στο επεισόδιο αυτό αποτελεί μια ζωντανή μαρτυρία και ένα κάλεσμα για δράση και προβληματισμό.

Τα ποιήματα που ακούγονται είναι τα εξής:

Ελένης Καλυμνιού, «Η εισβολή της Κύπρου».

Μιχάλη Παή, «Υπερήφανος Κύπριος»

Μάρως Νικολάου, «Κύπρος 1974 – 48 χρόνια μετά»

Βαγγέλη Μύρωνα, «Κύπρος μου»

Κώστα Παπαγεωργίου, «Κλαίει η Αμμόχωστος»

Έρμας Βασιλείου, «Κερύνεια μου»

Χρυσής Χαραλάμπους, «Ο σταυρός της μάνας του αγνοούμενου»Χαράλαμποι

Αγγελικής Ιωαννίδου Βογδάνη, «Στην Μαρούλα Αντωνίου»

Δημήτρη Ιωάννου, «Το άγχος του πρόσφυγα» (στην κυπριακή διάλεκτο, το διαβάζει ο δημιουργός)

Άνδριας Γαριβάλδη, «Ο θόλος της ελπίδας».

Παύλου Ανδρόνικου, «Αναπόληση – Για τον Σουλεϊμάν»: Το ποίημα αυτό δεν είναι από την εν λόγω συλλογή. Αρχικά γράφτηκε στα αγγλικά από τον Κύπριο ποιητή και μουσικό της Μελβούρνης, Παύλο Ανδρόνικο. Η μετάφραση στα Ελληνικά έγινε από την πανεπιστημιακό Άννα Χατζηνικολάου.