Η λογοτεχνία, η ιστορία και ο πολιτισμός της Eλληνο-Αυστραλίας ήταν ανέκαθεν τα κύρια ενδιαφέροντα στη έρευνα και θα τολμούσαμε να πούμε και στην καθημερινότητα της ομογενούς ποιήτριας και πανεπιστημιακού.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο πώς στην διδακτορική διατριβή της Κωνσταντίνας Ντούνη που φέρει τον τίτλο «The Shadow and the Muse», επιχείρησε να φέρει στην επιφάνεια τα λογοτεχνήματα Ελληνίδων συγγραφέων της Διασποράς με σκοπό να ανατρέψει τις στερεοτυπικές φυλετικές αντιλήψεις.
Έργα στα οποία το κέντρο βάρους πέφτει στις μεταναστευτικές ιστορίες της πρώτης γενιάς Ελλήνων και ελληνίδων που έφτασαν στην Αυστραλία στα μέσα του 20ού αιώνα και μετά.
Ποιήματα για την Μητέρα μου, της Κωνσταντίνα Ντούνη / SBS Greek / Panos Apostolou
Είχε παρουσιαστεί τον Οκτώβριο του 20009 στην κατάμεστη αίθουσα εκδηλώσεων στο παλιό κτίριο της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης.
Ο πανεπιστημιακός και κριτικός Κυριάκος Αμανατίδης έγραψε για τη συλλογή της Ντούνη, η οποία στην πλειονότητά της είναι αφιερωμένη στη μητέρα της ποιήτριας, Σοφία, η οποία άφησε τα εγκόσμια στις 16 Αυγούστου 2007.
«Η ποιήτρια», γράφει ο Αμανατίδης, «αρχίζει ως κόρη, που προσλαμβάνει τις διάφορες παραστάσεις της ζωής μέσα από τον οικογενειακό περίγυρο, συνεχίζει την εξιστόρηση των διαπροσωπικών σχέσεων με την μητέρα της ως ώριμη γυναίκα, και κλείνει η ίδια ως μητέρα, που βλέπει την κόρη της ως μια γραμμική επέκταση, αλλά και αναβίωση, της δικής της μητέρας.»
Φωτογραφίες των γονιών της Κωνσταντίνας Ντούνη, από την συλλογή Ποιήματα για την Μητέρα μου / SBS Greek / Panos Apostolou
«Μερικά από τα καλύτερα ποιήματά της έχουν σύντομους στίχους, αλλά μου αρέσει το γεγονός ότι αυτά διανθίζονται με αφηγήσεις.
Ο καθηγητής Freadman αναρωτιέμαι πόσα ζευγάρια σήμερα έχουν μια «άνευ όρων» αγάπη και αφοσίωση που είχαν οι γονείς της δημιουργού ο ένας για τον άλλον. «Πολύ λίγοι, υποπτεύομαι, γιατί ο δικός μας κόσμος είναι πιο ναρκισσιστικός από τον δικό τους».
Ενώ, ο ομογενής ποιητής και νομικός Κωνσταντίνος Καλυμνιός έγραψε πως «είναι λίγοι εκείνοι που επιχειρούν να τιμήσουν τους προγόνους τους με τόσο αξιέπαινο αλλά και τεχνικώς αξιοθαύμαστο τρόπο... Τα κείμενα της Ντούνη μάς προκαλούν δέος και θαυμασμό».
Το 2011, στο τεύχος 57, του ομογενειακού λογοτεχνικού περιοδικού «Αντίποδες» το οποίο ήταν αφιερωμένο στις Ελληνίδες λογοτέχνιδες της Αυστραλίας, η Ντούνη γράφει τα εξής για την λογοτεχνία και την ποίηση των Ελληνίδων της Αυστραλίας:
«Όποιοι κι αν είναι οι λόγοι που οι γυναίκες αυτές εγκαταλείπουν την πατρίδα τους, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο:
«Από τη στιγμή που επιβιβάστηκαν στο πλοίο ή το αεροπλάνο που τους πήρε μακριά από την πατρίδα, έκοψαν τους δεσμούς τους με την πατρίδα τους και, όπως ήταν φυσικό, και με τις μητέρες τους.
«Δεν υπήρχε κάποιος να τις βοηθήσει ή τις συμβουλέψει. Δεν μιλούσαν τη γλώσσα της νέας γης. Ήταν μόνες σε ένα ξένο περιβάλλον.
«Το νοητό νήμα που έδενε μητέρα και κόρη και τη μια γενιά με την επόμενη, και με δεδομένο πως προέρχονταν από φτωχές αγροτικές περιοχές με γενεαλογικά δέντρα να επεκτείνονταν κυριολεκτικά χιλιάδες χρόνια – έσπασε αμετάκλητα.»
Την δική της οικογενειακή ιστορία μοιράστηκε μαζί μας η Κωνσταντίνα Ντούνη, που δέχτηκε την πρόσκληση του SBS και βρέθηκε στα στούντιο του SBS στη Μελβούρνη για την ηχογράφηση.
ΑΚΟΥΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
Ποίηση στους Αντίποδες
